پس از رکود ناشی از پاندمی ویروس کرونا، تولید انرژی نتوانست پاسخگوی رشد سریع مصرف باشد زیرا در حالی که تولیدکنندگان انرژی برای افزایش تولید تقلا می کنند، تقاضا به سرعت بهبود پیدا کرده است.
به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از ایسنا، رکود دوره ای کسب و کار و افت قیمت‌های انرژی که ناشی از پاندمی بود و پیش از آن هم جنگ تجاری میان آمریکا و چین، باعث سرکوب سرمایه گذاری در سراسر صنعت انرژی در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ شد.
از آن زمان اقتصاد جهانی به کمک نرخ‌های بهره اندک، برنامه خرید اوراق قرضه و هزینه عظیم دولتی که به جای خدمات، به کالاهای انرژی بر متمرکز بوده و مصرف انرژی را با نرخ فوق العاده ای تقویت کرد، بهبود دوره ای سریع فوق العاده ای را تجربه کرده است. نتیجه امر، کمبود دوره ای شدید انرژی بوده که در ذخایر پایین تر از سطح معمول و افزایش قیمت‌های زغال سنگ، گاز و نفت در همه مناطق مصرف کننده بزرگ جهان آشکار شده است.
تغییرات اقلیمی ناگهانی نظیر زمستان سرد نیمکره شمالی در سال ۲۰۲۱-۲۰۲۰، طوفان زمستانی تگزاس در فوریه سال ۲۰۲۱، وزش اندک باد در اروپا در ماه‌های اوت و سپتامبر امسال و مختل شدن تولید نفت بر اثر طوفان سهمگین آیدا در خلیج مکزیکو هم این کمبودها را تشدید کرده است.
چین در ماه های اخیر ذخایر اندک زغال سنگ در نیروگاهها را گزارش کرده و دولت این کشور از همه مناطق تولیدکننده بزرگ خواسته است تولیدشان را به عنوان یک امر فوری افزایش دهند. قیمت معاملات زغال سنگ در مقایسه با سال گذشته بیش از دو برابر افزایش پیدا کرده است.
در بازار گاز، ذخایر پنج درصد پایین میانگین فصلی پیش از شیوع پاندمی در آمریکا و ۱۵ درصد پایین سطح میانگین در اروپا هستند. بهای معاملات آتی گاز در آمریکا ۱۴۰ درصد و در اروپا بیش از ۵۰۰ درصد و در شمال شرق آسیا بیش از ۶۰۰ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته افزایش پیدا کرده اند.
در فضای نفت، ذخایر تجاری آمریکا پنج درصد پایین میانگین فصلی پیش از شیوع پاندمی و ذخایر سازمان توسعه و همکاری اقتصادی حدود پنج درصد پایین میانگین پنج ساله (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹) هستند.
صنایع انرژی همواره رفتاره دوره ای شدیدا قوی نشان داده اند. هر چه اختلال اولیه در تولید، مصرف، ذخایر و قیمتها بزرگتر بوده، واکنش فوری بزرگتر و واکنش متعاقب بزرگتر بوده است.
در این مورد، ذخایر و قیمت‌های بالای زغال سنگ، گاز و نفت، پیامد مستقیم ذخایر بالا و قیمت‌های پایین در مدت مشابه سال گذشته تحت تاثیر موج اول شیوع ویروس کرونا هستند.
پس از یک بهبود اقتصادی سریع استثنایی، تولید صنعتی جهانی و حجم تجارت جهان هر دو حدود یک درصد در مقایسه با سطح پیش از شیوع پاندمی و ترندهای پیش از جنگ تجاری کاهش پیدا کرده اند.
ظرفیت مازاد جهانی به خصوص در صنایع تولید کالا که انرژی بری بیشتری در مقایسه با بخشهای تولید خدمات دارند، محدود است. در نتیجه مصرف انرژی جهانی نزدیک به روند بلندمدت است و تنها استثناهای معدودی وجود دارد که مهمترین آنها کاهش چشمگیر استفاده از سوخت جت برای صنعت هواپیمایی بین المللی است.
بر اساس گزارش رویترز، در حالی که بخشهای بزرگ اقتصاد جهانی تقریبا با ظرفیت کامل فعالیت می کنند، سیستم انرژی برای تامین تقاضای تصاعدی به سختی تقلا می کند و در نتیجه رشد قیمتها شتاب بیشتری پیدا کرده است.
