این سازمان مستقر در پاریس اعلام کرد دولتها و سرمایهگذاران خصوصی تاکنون تنها حدود یک چهارم از ۱۲۰۰ میلیارد دلار مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ برای توسعه و بکارگیری هیدروژن و تبدیل این سوخت به بخشی از استراتژیهای کربن خنثی را فراهم کردهاند. تلاشها باید به سمت توسعه استفاده از هیدروژن در صنایع بیشتر و توسعه فناوریها برای ارزانتر کردن تولید این سوخت با استفاده از تجدیدپذیریها جهت پیدا کند.
به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از ایسنا، هیدروژن سبک، قابل ذخیره و متراکم است و هنگامی که به عنوان یک سوخت مصرف میشود، هیچ آلودگی مستقیم یا آلاینده و گازهای گلخانهای را تولید نمیکند. اما هزینه تولید و نگرانیها درباره نحوه تولید آن مانعی برای توسعه استفاده از هیدروژن بوده است.
هیدروژن تولید شده با استفاده از منابع تجدیدپذیر میتواند دو تا هفت برابر تولید با استفاده از گاز طبیعی بدون جمع آوری کربن، هزینه داشته باشد. فناوریهای جدید و اقتصاد ابعاد میتواند به بستن این شکاف کمک کند.
آژانس بینالمللی انرژی در این گزارش اعلام کرد تقریبا کل هیدروژنی که در حال حاضر تولید میشود از سوختهای فسیلی بدون جمع آوری کربن است و در نتیجه حدود ۹۰۰ میلیون تن دی اکسید کربن منتشر میشود که معادل مجموع انتشار دی اکسید کربن در انگلیس و اندونزی است.
ظرفیت جهانی الکترولایزرها که هیدروژن را از آب با استفاده از برق تولید میکند، طی پنج سال گذشته دو برابر شده و حدود ۴۰۰ پروژه در دست توسعه قرار دارند یا در مراحل اولیه توسعه هستند. این پروژهها تامین هیدروژن را تا سال ۲۰۳۰ به هشت میلیون تن میرسانند که بالاتر از حدود ۵۰ هزار تن در سال ۲۰۲۱ است اما همچنان یک دهم میزان مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ برای رسیدن به سطح کربن خنثی تا سال ۲۰۵۰ است.
تقریبا همه مصرف هیدروژن در سال ۲۰۲۰ در بخشهای پالایش و صنعتی بود. اما هیدروژن میتواند نقش مهمی در صنایع شیمیایی، فولاد، حمل و نقل و هواپیمایی داشته باشد که کاهش آلودگی در آنها یک چالش جدی به شمار میرود.
سیاستهای دولتی در حال حاضر روی تولید متمرکز است اما باید مصرف را هم در صنایع بیشتری فراگیر کند تا ساخت تاسیسات ذخیره سازی، انتقال و شارژ را تقویت کند.
بر اساس گزارش رویترز، در حال حاضر ۱۷ دولت استراتژیهای هیدروژن دارند و بیش از ۲۰ دولت اعلام کردهاند در حال تدوین طرحهایی در این خصوص هستند که در مقایسه با سه کشور در سال ۲۰۱۹ افزایش پیدا کردهاند.
