به گزارش اقتصاد انرژی، «حسن عباس زاده» با تاکید بر اینکه طرح‌های پیشران صنعت پتروشیمی با هدف تامین نیاز صنایع داخلی و جلوگیری از واردات انجام شده است، به ایرنا گفت: در طرح‌های پیشران ۶ زنجیره تعریف شده که شامل ۳۳ طرح است.
وی ادامه داد: سال گذشته واردات ۱.۳ میلیارد دلار محصول پتروشیمی که در کشور تولید نمی‌شود را داشتیم که با اجرای این طرح‌ها حدود ۷۰ درصد از این واردات متوقف خواهد شد.
به گفته عباس زاده، وابستگی به واردات در برخی از محصولات پتروشیمی باعث می‌شود تا صنایع داخلی توسعه پیدا نکنند و شاهد خروج ارز از کشور باشیم.
وی مجموع ظرفیت تعریف شده در طرح‌های پیشران را ۳.۵ میلیون تن عنوان کرد و گفت: حجم سرمایه مورد نیاز برای اجرای این طرح‌ها، ۳ میلیارد دلار است.
مدیر برنامه‌ریزی و توسعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی افزود: از ۳۳ طرح پیشران تعریف شده، برای ۲۰ طرح مجوز صادر شده است و ۱۰ طرح هم فعال شدند و مشغول کار کردن هستند.
وی با اشاره به اینکه در این مجموعه، زنجیره پروپیلن بزرگترین زنجیره است، ادامه داد: از ۳۳ طرح تعریف شده، ۱۶ طرح مربوط به زنجیره پروپیلن است.
عباس زاده با اشاره به اینکه با اجرای طرح‌های پیشران صنعت پتروشیمی ۳.۵ میلیون تن به ظرفیت کشور اضافه می‌شود، گفت: از این میزان، ۲ میلیون تن، معادل ۶۰ درصد این طرح‌ها، مربوط به زنجیره پروپیلن است.
وی میزان سرمایه‌گذاری لازم برای اجای طرح های پروپیلن را ۱.۸ میلیارد دلار عنوان کرد.
تولید محصولات پتروشیمی از ۳ میلیون تن در سال ۱۳۵۷ به ۸۳.۵ میلیون تن در پایان سال ۱۳۹۹ رسید و هم‌اکنون ۵۰ طرح در چارچوب جهش دوم و سوم صنعت پتروشیمی در مراحل مختلف اجرایی قرار دارند که پیش‌بینی می‌شود با تکمیل و راه‌اندازی آنها ظرفیت این صنعت تا پایان سال ۱۴۰۴ به ۱۳۰ میلیون تن می‌رسد. در این پیش‌بینی تولید، به تأمین نیاز صنایع پایین‌دست پتروشیمی به‌عنوان مهم‌ترین منبع ایجاد اشتغال در زنجیره صنعت پتروشیمی، توجه ویژه‌ای شده است.
آمارها گویای آن است که بیش از ۱۵ هزار بنگاه در حوزه صنایع پایین‌دستی پتروشیمی مشغول فعالیت هستند که نقش مهمی در ایجاد اشتغال در کشور و رونق اقتصادی دارند، به‌طوری که اشتغال مستقیم در صنعت پتروشیمی در حوزه پایین‌دست حدود ۹۲۰ هزار شغل برآورد می‌شود، این میزان اشتغال را اگر با اشتغال مستقیم ۱۰۷ هزار نفری در صنعت پتروشیمی در حوزه بالادست مقایسه کنیم به اهمیت صنایع پایین‌دست در این حوزه بیشتر پی می‌بریم.
بد نیست بدانید که به ازای هر یک میلیون تن محصول پتروشیمی عرضه‌شده به صنایع پایین‌دست صنعت پتروشیمی، ظرفیت ایجاد ۱۷۰ هزار اشتغال وجود دارد، بنابراین در سال‌های گذشته تأکید فراوانی شده که ظرفیت تولید صنعت پتروشیمی در اختیار تولید خوراک برای صنایع پایین‌دست قرار گیرد و برنامه‌ریزی دقیقی نیز برای آن انجام شده است.
ایران با تولید ۳۰ میلیون تن محصولات پایه صنعت پتروشیمی توانسته جایگاه دوم منطقه را در این حوزه از آن خود کند و پیش‌بینی می‌شود با اجرایی شدن طرح‌های برنامه جهش دوم و سوم صنعت پتروشیمی، تا انتهای برنامه هفتم توسعه کشور، مقدار تولید محصولات پایه پتروشیمی در ایران به ۵۷ میلیون تن افزایش یابد که این موضوع نه‌تنها ایران را در این بخش به جایگاه نخست منطقه ارتقا می‌دهد، بلکه چرخ‌های رشد و توسعه صنایع پایین‌دست پتروشیمی را با سرعت بیشتری به حرکت در می‌آورد و رشد اشتغال و رونق اقتصادی را در پی خواهد داشت.
حاصل این رخداد، ایجاد ارزش افزوده بالاتر برای صنعت پتروشیمی و تولید طیف متنوعی از تولیدات مختلف در این صنعت است که نیازهای مختلف کشور را تأمین خواهد کرد.
در مجموع، بین برنامه‌ها و اولویت‌های رئیس‌جمهوری برای صنعت پتروشیمی و اولویت‌های برنامه‌ریزی‌شده و ریل‌گذاری انجام‌شده در صنعت پتروشیمی، نقاط مشترکی وجود دارد که نقطه تبلور آن را می‌توان توجه به صنایع پایین‌دست دانست؛ موضوعی که همواره جزو اولویت‌های مدیریت شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سال‌های اخیر بوده و اجرای آن می‌تواند ضامن اشتغال‌زایی، رشد و رونق اقتصادی در سراسر کشور با تکیه بر صنایع پایین‌دست باشد.
