به گزارش اقتصاد انرژی، سیدمهدی حسینی درباره صادرات گاز ایران به کویت به ایلنا گفت: ما سالها با کویت مذاکره کردیم، آنها به شدت علاقمند بودند که از ما گاز دریافت کنند، ما از مسیر خط لولهای که به عراق رفته میتوانسیم به راحتی به کویت هم صادرات داشته باشیم،
وی افزود: اکنون کویت سرمایهگذاری بالایی انجام داده تا تاسیسات دریافت الانجی را در سواحل خود احداث کند و با قیمت گران الانجی وارد کند همه اینها به این دلیل است که فقط به گاز دسترسی داشته باشند در صورتی که میتوانستند از طریق خط لوله از ایران گاز دریافت کنند. ما حتی میتوانستیم در هزینه مازادی که کویت داشته شریک باشیم و بهره ببریم و گاز را با قیمت مناسب بفروشیم.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی تصریح کرد: علاوه بر کویت، امارات نیز نیازمند گاز است و اکنون تنها منبع این کشور خط لوله دلفین است که از قطر گاز را دریافت میکند اما به اندازه کافی نیست و به شدت به گاز نیاز دارد، این کشور هم مجبور شده برای ترمینالهای واردات الانجی و سیستمهای تبدیل آن به گاز سرمایهگذاری سنگینی داشته باشد اما در غیاب ایران، قطر گاز را عمدا ارزان در اختیار امارات قرار میدهد تا ما نتوانیم وارد شده و رقابت کنیم، یعنی قطر عاقلانه قیمت گاز را سیاسی تعیین کرده در حالی که خود یکی از بزرگترین صادرکنندگان الانجی است و در حدود 70 میلیون تن با قیمت بالا صادرات دارد.
وی ادامه داد: قطر به دیگر مشتریان خود گاز را ارزان صادر نمیکند اما تنها گاز خط لوله کوتاه به امارات را ارزان میفروشد تا ایران را از بازار خارج کند، اما در هر حال نتوانسته همه بازار را تامین کند و امارات همچنان به شدت به گاز نیاز دارد.
حسینی با اشاره به بازار عمان گفت: عمان به شدت به گاز نیاز دارد، ما سالها است که در حال مذاکره با عمان هستیم، میتوانیم از میدان مشترک ابوالخسیب به این کشور گاز ارسال کنیم، این کشور یک واحد الانجی بزرگ دارد که با شل شریک است، اما گازی ندارد و کلی ضرر میدهد و با شکایت شل روبرو است، بنابراین ما میتوانستیم خوراک واحد الانجی را تامین کنیم، حتی میتوانستیم در واحد الانجی این کشور شریک شویم.
وی با بیان اینکه باید هرچه زودتر این موضوعات را حل کنیم، تاکید کرد: مطالعاتی هم برای احداث خط لوله به عمان انجام شده و مسیر عبور خط هم مشخص بود، کار میتوانست جلو برود اما انجام نشد. بنده 30 سال پیش با این کشور مذاکره کردم تا قرارداد توسعه میدان مشترک هنگام و ابولخسیب امضا شود یعنی میدان به صورت مشارکتی توسعه داده شود و سهم ما 80 درصد و عمان 20 درصد باشد، قرار شد این گاز به امارات هم برود اما در حالی که ما میدان گورزین را در قشم داشتیم گفته شد که چرا گاز به عمان و امارات برود گاز را در جزیره مصرف میکنیم.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی خاطرنشان کرد: قطعا باید به همسایگان جنوب خلیجفارس با اولویت گاز داده شود که به ما وابسته شوند اگر شیر گاز اعراب دست ما باشد فضای سیاسی منطقه عوض میشود، هر روز شورای خلیجفارس تشکیل جلسه نمیدهد که علیه ما بیانیه بدهند در مورد مسائل جزایر به شکل دیگری برخورد خواهد شد.
به گفته وی؛ امروز اروپا از روسیه میترسد زیرا شیر گاز دست روسها است، ما هم میتوانستیم همین کار را انجام دهیم تا آنها نگران باشند و از این رابطه ما امتیازات سیاسی بگیریم، خیلی کارها باید در منطقه انجام میدادیم اما خیلی تاخیر کردیم و دیگران جای ما را گرفتند.
حسینی گفت: ترکیه، عراق، کویت، امارات، عمان، پاکستان و افغانستان که در مرز ما هستند به گاز نیاز دارند و ما جز به همین میزانی که به عراق و ترکیه ارسال میکنیم، صادراتی نداریم، بنابراین باید استراتژی بلندمدت با همسایگان داشته باشیم، من به اتصالات لوله، خطوط انتقال برق، جاده و ریل با همسایگان اعتقاد دارم چراکه ضریب امنیتی ایجاد میکند، تجارت و همکاری را توسعه میدهد، به عبارت دیگر فضا تبدیل به فضای همجواری میشود.
