مدیر عامل اسبق شرکت ملی نفت ایران اظهار کرد: حوزهای که میتوانیم با روسها همکاری کنیم توسعه میادین گازی و بخصوص الانجی است، ما لایههای خامی داریم که در عمق زیادی قرار دارند و روسیه تکنولوژی برداشت از این میادین را در اختیار دارد.
به گزارش اقتصاد انرژی، علی کاردر درباره همکاری ایران و روسیه در حوزه انرژی به ایلنا گفت: ما میتوانیم با همکاری برخی شرکتهای روسی مثل گسپروم و لوکاویل که سهامشان در بورسهای جهانی عرضه شده و غیر از فعالیت داخل سرزمینی، فعالیت بینالمللی نیز دارند، نسبت به توسعه میادین نفتی و گازی خود اقدام کنیم.
وی با بیان اینکه ما با گسپروم برای تبدیل گاز به الانجی و با لوکاویل در حوزه اکتشافات نفتی میتوانیم همکاری داشته باشیم، افزود: اگر بتوانیم در حوزه الانجی که مانند نفتخام به بازار قدرتمند و اثبات شدهای تبدیل شده با روسیه همکاری کنیم، اتفاق بزرگی خواهد بود.
مدیر عامل اسبق شرکت ملی نفت ایران تصریح کرد: اکنون الانجی در بازارهای بینالمللی کد میشود، توسعه میادین گازی نزدیک آبهای ساحلی و تبدیل به الانجی بهترین معامله است، زیرا خط لوله محدودیت جغرافیایی دارد و بیشتر تحت کنترل است، اروپا هم که اکنون بخش عمدهای از نیاز گاز خود را چه از طریق قطر و یا الجزایر با الانجی تامین میکند. بنابراین در حال حاضر الانجی بهترین مکانیزم صادرات گاز به اروپا است.
وی یادآور شد: البته ما اکنون با موضوع بالانس گاز هم مواجهیم و ترازمان منفی است، بنابراین ابتدا باید در حوزه صرفهجویی و مصرف اقدامات جدی داشته باشیم در غیر این صورت هر میزان هم میادین را توسعه دهیم باید به مصرف داخلی برسانیم. هرچند میادین دست نخورده داریم اما در ابعاد پارسجنوبی میدانی نداریم، بنابراین باید ابتدا نسبت به صرفهجویی اقدام کنیم تا بتوانیم بازار صادراتی را بدست بیاوریم، زیرا بازار گاز بلندمدت است و باید بتوانیم صادرات پایدار داشته باشیم.
کاردر گفت: در هر حال اولین حوزهای که ما میتوانیم با روسها همکاری کنیم توسعه میادین گازی و بخصوص الانجی است، ما لایههای خامی داریم که در عمق زیادی قرار دارند و روسیه تکنولوژی برداشت از این میادین را در اختیار دارد، از طریق پیوستن به شبکه خطوط لوله روسیه هم میتوانیم اقداماتی داشته باشیم ولی چندین بار هدفگذاری شده و به نتیجه نرسیده است. مثلا قرار بود که از مسیر ترکیه به اروپا برویم که خود ترکیه یک مانع است و علاقمند است که با مکانیزم ترانزیت جلو برویم، آنها در نظر دارند که گاز را از ما بخرند و خودشان به فروش برسانند و این در حالی است که برنامه ایران این است که خود فروشنده نهایی به اروپا باشد، زیرا از مسیر ترانزیت نقش اصلی ما از دست میرود.
وی با بیان اینکه الانجی بهترین گزینه برای همکاری نفتی و گازی با روسیه است، بیان کرد: روسیه در ساخارین که حدود 5 ماه از سال هم به طور کامل یخبندان است با مشارکت شل، الانجی تولید میکند، ما نیز تاسیسات ایرانالانجی را در پارسجنوبی داریم و میتوانیم نسبت به تکمیل آن اقدام کنیم.
مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران تاکید کرد: دریای خزر مناسبترین حوزه برای همکاری مشترک و برداشت از ذخایر است که البته نیازمند مذاکره با دیگر کشورهای این حوزه است، یعنی ما میتوانیم همان همکاری را که با سوکار در میدان شاهدنیز داشته و 10 درصد سهام داشتیم با روسیه هم به نتیجه برسانیم، این کشور تکنولوژیهای جدیدی در اختیار دارد و میتواند نیازهای ما را برآورده کند.