سخنگوی وزارت امور خارجه چین پس از درخواست ایران و آرژانتین برای پیوستن به «بریکس» گفت که پکن با شرکایش در این گروه برای پیشبرد الحاق اعضای جدید همکاری خواهد کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «ژائو لیجیان» سخنگوی وزارت امور خارجه چین پس از درخواست ایران و آرژانتین برای پیوستن به گروه «بریکس» گفت که پکن با شرکای بریکس همکاری خواهد کرد تا با مداومت گسترش اعضای این سازوکار را برای پیوستن شرکای همفکر بیشتر به خانواده بریکس پیش ببرند.
پیش‌تر، «ماریا زاخارووا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفت: در حالی که کسانی که در کاخ سفید در واشنگتن هستند به این فکر می‌کردند که چه چیز دیگری را می‌توانند در این دنیا ممنوع، تعطیل یا نابود کنند، آرژانتین و ایران برای پیوستن به بریکس درخواست دادند.
سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت خارجه ایران روز دوشنبه (۲۷ ژوئن) در نشست خبری هفتگی درباره حضور ایران در نشست بریکس پلاس گفت: بریکس یک پیمان بین‌المللی به معنای خاص نیست، ولی سازوکار ابتکاری و دارای ابعاد مختلف است. حدود ۳۰ درصد تولید ناخالص جهانی و ۴۰ درصد جمعیت جهان و نزدیک به ۲۷ درصد مساحت جغرافیایی جهان در حوزه بریکس تعریف می‌شود. سال ۲۰۱۵ که بانک پولی بریکس ایجاد شد، حرکت جدیدی بر خلاف گروه هفت بود. این‌ها همکاری‌های جنوب – جنوب را پیگیری می‌‌کنند، هر چند پنج تا از اعضای بریکس از اقتصادهای گروه ۲۰ هستند.
وی افزود: آقای امیرعبداللهیان وزیر خارجه ایران درخواست عضویت را ارسال کرد و بر اساس رایزنی‌های انجام شده رئیس‌جمهور چین از رئیس‌جمهور کشورمان دعوت کرد و آیت‌الله رئیسی شرکت و سخنرانی کرد. اقدام رو به جلویی بود و امیدواریم در ادامه بتوانیم ارزش افزوده‌ای داشته باشیم و بریکس هم ارزش افزوده‌ای برای ما در ادامه مسیر داشته باشد.
پیش‌تر هم «وانگ یی» وزیر خارجه چین پنجشنبه دوم تیرماه در گفت‌وگوی تلفنی با حسین امیرعبداللهیان از حضور آیت‌الله رئیسی در نشست بریکس استقبال کرد. امیرعبداللهیان هم در این گفت‌وگو ضمن تشکر از دعوت چین از جمهوری اسلامی ایران برای حضور رئیس‌جمهور در اجلاس بریکس، از ابتکار توسعه و امنیت جهانی ارائه شده از سوی چین استقبال و ابراز امیدواری کرد دوره ریاست چین بر بریکس باعث گسترش تقویت همکاری‌های چندجانبه شود.
سازوکار بریکس شامل پنج اقتصاد بزرگ در حال ظهور، یعنی برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است. از زمان شکل‌گیری آن بیش از یک دهه پیش، کشورهای عضو در زمینه‌هایی مانند اقتصاد، تجارت، سیاست، امنیت، نوآوری‌های فناوری و همچنین مبادلات فرهنگی و مردمی به نتایج مفیدی دست یافته‌اند.
