به گزارش اقتصادانرژی، به نقل از رسپانسیبل اسپیس‌کرفت، احتمال احیای توافق هسته‌ای ایران، آزمونی برای نشان دادن میزان پایداری تلاش‌ها برای کاهش دادن تنش‌ها در خاورمیانه و مدیریت اختلافات در این منطقه از طریق بهبود روابط دیپلماتیک و تقویت همکاری‌های اقتصادی است.
کویت و امارات بازگشت سفرای خود به ایران را اعلام کردند، این دو کشور پس از ماجرای حمله به سفارت عربستان در تهران، سفرای خود را از ایران فراخوانده بودند.
اگرچه برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، به همراه ایالات متحده و اروپا امیدوارند که کاهش تنش‌ها در منطقه، اتحادهای منطقه‌ای ایران مانند آنچه درعراق شاهد آن هستیم را به چالش بکشد اما با این وجود، رقابت میان قدرت‌های منطقه‌ای به شکل ظریف‌تری ادامه پیدا خواهد کرد. به عنوان مثال، رقابت بر سر افزایش نفوذ منطقه‌ای، به درگیری میان ترکیه و قطر از یک سو و امارات متحده عربی از سوی دیگر برسرعقد قرارداد کنترل فرودگاه کابل منجر شد.
این رقابت‌ها همچنین در روابط شکننده منطقه‌ای ترکیه و اقدامات عربستان مشهود است.
احیای مجدد توافق هسته‌ای به بازگشت نفت ایران به بازار جهانی منجر خواهد شد و جای خالی نفت خام تحریم شده روسیه را پر خواهد کرد. اتفاقی که به کاهش قیمت جهانی نفت و تضعیف کنترل عربستان بر قیمت آن خواهد انجامید. ولی عربستان در نهایت به این نتیجه خواهد رسید که این بهایی است که باید برای کاهش تنش‌ها در منطقه بپردازد، تنش‌هایی که در صورت عدم توافق هسته‌ای به شدت افزایش پیدا خواهد کرد.
از سوی دیگر، اسرائیل مانند برخی کشورهای حوزه خلیج فارس بر این باور است که به نتیجه رسیدن این توافق، به ایران اجازه می‌دهد تا حمایت خود از گروه‌های متحد خود در لبنان، عراق و یمن را افزایش دهد و هیچ تأثیری بر محدود کردن برنامه موشکی ایران نخواهد داشت.
علاوه بر این، ایران به احتمال زیاد چه با وجود توافق هسته‌ای چه بدون وجود آن، کشوری هسته‌ای باقی خواهد ماند و این مسئله احتمال «رقابت» در خاورمیانه را افزایش می‌دهد.
