اقتصاد انرژی و به نقل از ایلنا ؛ مرتضی بهروزی‌فر درباره قراردادهای نفتی عراق با شرکت‌های بزرگ و برنامه‌های تولید بلندپروازانه و تاثیر آن بر تولید و بازار ایران اظهار داشت: عراق بعد از سال ۲۰۰۳ و فروپاشی دولت صدام و افتادن روی ریل توسعه و پیشرفت از تمام امکانات و شرکت‌های معتبر دنیا استفاده می‌کند تا تبدیل به یک کشوری شود که متناسب با ذخایری که دارد جایگاه خود را بالا ببرد و خود را به عنوان یک تولیدکننده بزرگ در دنیا معرفی کند.
وی افزود: عراق در این مدت جای دومی ایران را در اوپک از آنِ خود کرد، به طوری که اکنون ایران تبدیل به پنجمین کشور تولیدکننده در اوپک شده است و باوجود اینکه میزان ذخایر این کشور روی کاغذ از ما کمتر است اما باتوجه به دسترسی به تکنولوژی و تجهیزات و دانش فنی روز برنامه دارد که تولید خود را بشدت اضافه کند هرچند به عربستان نخواهد رسید ولی فاصله خود را با ایران تا حد زیادی افزایش می‌دهد، عراق کشوری است که هرچند اکنون نیاز به واردات گاز از ایران دارد اما پیش‌بینی می‌شود تا ۳،۴ سال آینده نه تنها نیاز به واردات نداشته باشد، بلکه تبدیل به کشور صادرکننده گاز به صورت ال‌ان‌جی احتمالا به بازارهای اروپایی هم بشود.
این کارشناس حوزه انرژی با اشاره به تاثیر افزایش تولید عراق بر ایران تصریح کرد: هر قدر حجم تولید بقیه رقبا بیشتر شود جا برای دیگر کشورها تنگ‌تر خواهد شد، بنابراین اگر مشکل تحریم حل شود و ایران بخواهد نفت خود را وارد بازار کند مسما با وجود رقبای سرسخت کار دشواری پیش رو خواهد داشت، از طرف دیگر در نظر داشته باشیم که عراق کشوری است که ۸ سال با ایران در جنگ بوده بنابراین هر قدر تقویت شده و قدرتمندتر شود و جایگاه خود را در بازار نفت ارتقا دهد، در آینده می‌تواند برای ما از نظر امنیتی مشکل‌ساز شود. چون الزاما در روی همین پاشنه امرزو نمی‌چرخد که به یاد داشته باشند ما در مبارزه با داعش و بازسازی کشورشان و بسیاری مسائل دیگر کمک کردیم.
وی در ادامه با اشاره به شرایط بعد از تحریم ایران در رقابت نفتی با عراق گفت: اگر تحریم لغو شود و شرایط ایران روبه‌راه شده و ارتباطمان با کشورهای دنیا برقرار شود؛ مسلما عراق برای جذب سرمایه و حضور شرکت‌های بزرگ نفتی قابل مقایسه با ایران نخواهد بود، چون ایران هم دسترسی بیشتری به آب‌های آزاد دارد و از طرفی هم کشوری است با جمعیت بیشتر و امکانات بهتر، همچنین در نظر داشته باشیم عراق کشوری است که فرقه و عشیره‌گرایی در آن بشدت رواج دارد و زمینه برای رشد عقاید افراطی بیشتر است. اما در هر حال در شرایط فعلی قطعا عراق ترجیح داده می‌شود.
بهروزی‌فر خاطرنشان کرد: در هر حال باید گفت عراق برای رسیدن به ۷ تا ۸ میلیون بشکه تولید در روز مشکل چندانی نخواهد داشت و حتی برنامه‌هایی در دست اجرا دارد که تبدیل به صادرکننده بزرگ گاز هم تبدیل بشود.
وی بیان داشت: متاسفانه عراق جای ایران را به عنوان دومین تولیدکننده گرفته و فعلا این جایگاه را حفظ خواهد کرد زیرا وقتی کشوری زودتر وارد بازار می‌شود راحت‌تر فروش داشته و مشتری‌های پر و پا قرص‌تری خواهد داشت، حال که ما چند سال از بازار دور بوده‌ایم و در صورت بازگشت قرار نیست همان شرکت و کشورهای قبلی دوباره از ما خرید کنند، زیرا بالاخره جای ما را گرفته‌اند و برای ورود مجدد باید استراتژی خاص خودمان را داشته باشیم، بنابراین مسلما بازاریابی در رقابت با تولیدکنندگان قدرتمندتر و یا عراقی که به تولید ۷ میلیون بشکه در روز می‌رسد برای ما حتی با ۵ میلیون بشکه تولید هم بسیار سخت خواهد بود.
