به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از شانا
خطوط لوله انتقال و جریانی افزون بر تأسیسات روزمینی در شرکت‌های بهره‌بردار همواره مورد بازرسی فنی قرار می‌گیرند تا معایب احتمالی شناسایی و اقدام‌های مقتضی درباره رفع این معایب انجام شود. پیش از این خطوط لوله زیرزمینی پس از حفاری‌های زمان‌بر و آماده‌سازی‌های پرهزینه مورد بازرسی قرار می گرفتند، اما با ارائه یک ایده و به‌کارگیری فناوری‌های نوین، این دستاورد می‌تواند به طرز شگفت‌انگیزی، ریسک عملیاتی این خطوط را کاهش دهد و شرایط خطوط لوله زیرزمینی شرکت (که یا صادراتی‌اند یا پالایشگاهی) را به نقطه مطلوب برساند.
قباد ناصری، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری نفت و گاز مارون با قدردانی از کارکنان بازرسی فنی و خوردگی فلزات به‌ویژه تیم‌های عملیات و مهندسی خوردگی فلزات ابراز امیدواری کرد: با تداوم این روند و بررسی همه هزار و ۵۰ کیلومتر خط لوله زیرزمینی این شرکت، ایمنی کامل برای همجواران تأسیسات، تأمین و پایداری تولید تضمین شود.
بر اساس این گزارش، رضا رضایی، سرپرست مدیریت امور فنی شرکت بهره‌برداری نفت و گاز مارون در تشریح روش‌های مورد استفاده در این پروژه گفت: ارزیابی غیرمستقیم پوشش DCVG (PCM/ACVG) و ارزیابی سطح حفاظت کاتدی (CIPS) دو روش کیفی هستند که برای شناسایی نقاط پرریسک و معایب خطوط لوله زیرزمینی تحت حفاظت کاتدی استفاده می‌شوند. کاربر با گام برداشتن منظم در امتداد خط، پالس‌های الکتریکی را به زیر زمین و جداره لوله ارسال می‌کند و داده‌های دریافتی از پالس‌های برگشتی تحلیل و مواضع معیوب درصورت وجود شناسایی می‌شود که شکل دستگاه و نحوه استفاده از آن، مشابه دستگاه‌های فلزیاب است.
حسن غنیطوس، رئیس بازرسی فنی و خوردگی فلزات شرکت بهره‌برداری نفت و گاز مارون نیز متناظرسازی داده‌های دریافتی از هر دو روش ارزیابی پوشش DCVG و PCM/ACVG و تطبیق آنها برای افزایش‌روایی و پایایی نتایج را اقدامی دانست که در این حجم، برای نخستین بار در مناطق نفت‌خیز جنوب به انجام رسیده است.
وی اظهار کرد: شاخص‌هایی همچون مقاومت خاک و حضور باکتری‌های اس‌آربی SRB نیز به همراه این داده‌ها تحلیل می‌شوند تا اطلاعات دقیقی درباره سطح خورندگی آن به‌دست آید. این موضوع نقش مهمی در برنامه‌ریزی‌های ما ایفا می‌کند و کاهش زمان بازرسی، سرعت عمل، دقت بالا و هزینه به‌نسبت پایین را می‌توان از مهم‌ترین مزیت‌های استفاده از روش‌های یادشده برشمرد.
