فداکاری های بابا برقی ها را بیاد داشته باش

لحظه ای تصور کن! به فرزندت چه میگویی اگر مجبور باشی چندین شب پشت سر هم به منزل نیایی، اگر شب ها نباشی تا برایش قصه بخوانی و لالایی بگویی. وقتی آن قدر خسته ای که هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند از خواب بیدارت کند و فرزندت در حسرت بازی کردن با تو یا بودن در آغوشت بزرگ می شود. وقتی بزرگ شد به او چه میگویی؟ باور کن خیلی سخت است…..
تا به حال شده شعله های سرکش کابل های برق چشمانت را بسوزاند؟ تا به حال زیر برف و باران و رعد و برق با تنی خیس از آب، ساعت ها بالای تیرهای برق در حال کار بوده ای؟ باور کن! خیلی سخت است…..
هموطن! امروز که فقط با یک حرکت کوچک انگشت، چراغ های خانه را روشن میکنی به یاد داشته باش که انسان های زیادی با فداکاری، شبانه روز در تلاشند تا تو لحظه ای از آرامشت را از دست ندهی. تا چراغ های خانه های هموطنان در این خاک پاک لحظه ای خاموش نماند.
به یاد داشته باش …