به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از خبرگزاری ایرنا :
کی از ایده‌های عجیب و نبوغ‌آمیز مطرح شده برای موتور راکت این است که بتواند بخشی از بدنه را به عنوان سوخت مطرح کند.
بطور کلی یک راکت از مراحل مختلفی بهره برداری می کند تا وزن اضافی دور ریخته شود و به راکت امکان دهد حداکثر کارآمدی را داشته باشد. اکنون یک گروه از محققان در اسکاتلند در حال کار روی یک موتور راکت هستند که بخشی از بدنه خود را به عنوان سوخت مصرف می کند و موجب می شود وزن راکت کاهش پیدا کند و نیروی رانشی بیشتری فراهم شود.
راکت ها سابقه هزاران ساله دارند: از پیکان های راکتی مورد استفاده امپراتوری مغول تا راکت نیرومند «زحل۵» (Saturn V) که فضانوردان «آپولو» را به ماه برد، اصل اولیه یکسان باقی مانده است. یک سوخت را بردارید و در یک محفظه قرار دهید و آن را مشتعل کنید تا بتوانید چیزی را به سمت جلو یا بالا حرکت دهید.
اما اوضاع در حال تغییر کردن است. یک گروه از محققان در دانشکده مهندسی دانشگاه گلاسکو با هدایت پروفسور «پاتریک هارکنس» یک موتور خودخوار ابداع کرده است. زمانی که «اتوفاگ» (بر گرفته از کلمه لاتین برای خودخواری) شلیک می شود، بخشی از بدنه خود را به عنوان سوخت مصرف می کند.
این یک مفهوم نوآورانه است و در واقع بخشی از سوخت درون خود اتاقک راکت ذخیره می شود. در حالی که موتور روشن میشود بخشی از گرما موجب ذوب شدن پلاستیک بدنه می شود و در حالی که پلاستیک ذوب می شود، به عنوان سوخت وارد اتاقک می شود و نیروی محرکه مایع معمولی را تکمیل می کند.
استفاده از اتاقک راکت به عنوان سوخت به این معنی است که نیاز به حمل سوخت کمتر وجود دارد و بار بیشتری می توان حمل کرد. این کار مزایای دیگری هم دارد از این قبیل که چون اتاقک راکت به عنوان سوخت مصرف می شود احتمال ایجاد زباله فضایی کمتر می شود.
البته این ایده جدید نیست و و چنین ایده‌ای اولین بار ۸۰ سال پیش مورد بحث قرار گرفت، اما این تیم از گلاسکو با ساختن یک موتور از این نوع، این مفهوم را یک گام به پیش برده است. محفظه (کانتینر) از پلاستیک پلی‌اتیلن ساخته شده است که در کنار سوخت مایع به عنوان سوخت مکمل سوزانده خواهد شد.
این محققان موتور ابداعی خود را که اوروبروس-۳ (Ouroborous-۳) نامگذاری کرده‌اند با موفقیت شلیک کردند که ۱۰۰ نیوتن نیروی رانشی پایدار تولید کرد.
