به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از رویترز قطر که تاکنون برای فناوری و دسترسی جهانی به غولهای غربی متکی بود، سرگرم مذاکره با شرکتهای چینی برای حضور در پروژه توسعه گاز طبیعی مایع این کشور است.
قطر از اوایل دهه ۱۹۹۰ به شرکتهای بین‌المللی نظیر اکسون موبیل، رویال داچ شل و توتال برای کمک به ساخت صنعت LNG خود متکی بوده است. در مقابل، غولهای غربی هم قراردادهای تامین بلندمدت پرمنفعتی را دریافت کرده اند. اما انقلاب گاز شیل آمریکا و افزایش توجهات به انرژی تجدیدپذیر همزمان با فشارهای فزاینده برای مقابله با تغییرات اقلیمی، اشتهای غرب برای گاز را کمتر کرد.
سه منبع آگاه به رویترز گفتند شرکت قطر پترولیوم سرگرم مذاکره با شرکتهای چینی از جمله پتروچاینا و سینوپک برای سهمی در پروژه توسعه ۲۸.۷ میلیارد دلاری میدان گازی نورث فیلد است که بزرگترین پروژه LNG جهان است.
غولهای غربی نظیر اکسون موبیل، شل، کونوکو فیلیپیس، توتال، شورون و انی هم برای پیشنهاد خرید سهم در این پروژه دعوت شده اند.
این منابع آگاه به دلیل محرمانگی موضوع مایل نبودند نامشان فاش شود اما مدیرمالی شرکت CNOOC ماه گذشته گفته بود این شرکت چینی به پروژه های گاز قطر بسیار علاقمند است. هنوز معلوم نیست این مذاکرات تا چه حد پیشرفت کرده است. یکی از این منابع آگاه گفت: پتروچاینا سرگرم مذاکره برای خرید پنج درصد سهم است.
بزرگترین صادرکننده LNG تامین کننده مهمترین بازار دنیا
پروژه توسعه میدان نورث فیلد به قطر اجازه خواهد داد موضع خود به عنوان بزرگترین صادرکننده LNG جهان را تحکیم کند و تولیدش را تا سال ۲۰۲۶ به میزان ۴۰ درصد افزایش داده و به ۱۱۰ میلیون تن در سال برساند.
استرالیا که دومین صادرکننده بزرگ LNG است، با راه اندازی پروژه های گازی جدید در سالهای اخیر فاصله با قطر را کم کرده است. طبق آمار رفینیتیو آیکان، استرالیا ۷۷.۳ میلیون تن LNG در سال ۲۰۲۰ صادر کرد در حالی که صادرات قطر ۷۷.۶ میلیون تن بود.
اگرچه گاز طبیعی آلایندگی کمتری در مقایسه با زغال سنگ دارد اما عاری از کربن نیست و انتظار می رود چین گاز را به عنوان سوخت گرمایش زمستانی، برای تولید برق و مصرف صنعت، جایگزین زغال سنگ کند تا میزان آلایندگی را کاهش دهد. در نتیجه پیش بینی می شود چین سال آینده از ژاپن سبقت گرفته و بزرگترین واردکننده LNG جهان شود.
چین پیش از این توافقاتی در زمینه قراردادهای تامین داشته و در تولیدکنندگانی مانند روسیه و موزامبیک سرمایه گذاری کرده و مایل است پس از وخامت روابط با استرالیا، وابستگی به واردات این کشور را کاهش دهد.
قطر هم به نوبه خود به سمت چین گراییده که طبق اطلاعات موسسه تحقیقاتی CNPC، سهمش از تقاضای جهانی برای گاز در سال ۲۰۲۰ حدود ۸.۳ درصد بود و انتظار می رود به میزان ۸.۶ درصد در سال ۲۰۲۱ رشد کند و به ۳۵۴.۲ میلیارد متر مکعب برسد.
سعد الکعبی، وزیر انرژی قطر و مدیر شرکت قطر پترولیوم با ژانگ جیان هوآ، مدیر اداره ملی انرژی چین از سال ۲۰۱۸ چندین بار دیدار کرده تا در زمینه همکاری گفت و گو کنند.
سینوپک و قطر دو توافق بلندمدت امضا کرده اند که یکی در سال گذشته و دیگری اوایل امسال امضا شد و به دنبال آن سینوپک دفتری در دوحه دایر کرد.
قطر روی پای خود می ایستد؟
تخصص و سرمایه گذاری شرکتهای انرژی غربی بود که به قطر کمک کرد بر مبنای سرانه، به ثروتمندترین کشور جهان تبدیل شود و صندوق سرمایه دولتی ایجاد کند که بیش از ۳۵۰ میلیارد دلار دارایی دارد. اکنون که پروژه های LNG مشترک تثبیت شده اند، قطر در موقعیتی قرار دارد که می تواند بدون این شرکتها حرکت کند و در واقع سعد الکعبی در دیدارهایی که طی ماههای گذشته داشت، به آنها اعلام کرد برای تامین مالی پروژه های جدید دیگر به آنها متکی نیست.
به گفته یک منبع آگاه، قطر این شرکتها را کنار نمی گذارد اما به دنبال شرایط مطلوبتری برای خود است.
منابع آگاه در اکسون موبیل و توتال به رویترز گفتند این شرکتها انتظار داشتند برای تمدید همکاری مذاکره کنند. شرکتهای میتسویی و ماروبنی اعلام کرد به تصمیمات قطر پترولیوم احترام می گذارند و میتسویی برای مشارکت در پروژه توسعه ابراز علاقمندی کرد.
تحلیلگران غربی می گویند قطر همچنان برای بازیگران غربی بزرگ استفاده دارد اما این کشور نیاز کمتری به سرمایه گذاری مستقیم آنها دارد. کعبی گفته است قطر توان ادامه بدون کمک را دارد اما ترجیح می دهد شرکایی داشته باشد تا دسترس پذیری جهانی خود را افزایش داده و قراردادهای بلندمدت را تحکیم کند.
همچنین قطر ممکن است برای حفظ این روابط انگیزه های سیاسی داشته باشد. ارزش ارتباطات آمریکایی قطر با کمکی که واشنگتن برای حل اختلاف دوحه با عربستان سعودی انجام داد، بارز شده است. روابط قطر با شرکتهای آمریکایی ممکن است حفظ شود و این شرکتها سهم کوچکتری در LNG قطر نسبت به گذشته و از طریق ارتباطات بین‌المللی داشته باشند.
بر اساس گزارش رویترز، غولهای غربی در دو سال گذشته سهام قطر پترولیوم در داراییهایی که در سراسر جهان از جمله پروژه های اکتشاف در آرژانتین، برزیل و موزامبیک داشتند را فروخته اند اما نتوانسته اند همانند شرکتهای انرژی چینی قراردادهای بلندمدت در بازارهای آسیایی برخوردار از نرخ رشد پرشتاب به قطر بدهند که قطر در حال حاضر چنین قراردادهایی را یک اولویت به حساب می آورد.
