سازمان کشورهای صادرکننده نفت دسامبر ۲۰۱۶ میلادی، پس از تجربه دو سال سقوط قیمت در بازارهای جهانی، با جمعی از تولیدکنندگان غیر عضو اوپک برای کاهش تولید به توافق رسید. این کشورهای غیر عضو همرای با اوپک توانستند در پی بازنگری بر میزان تولید و عرضه نفت در سال ۲۰۱۷ بازار را تنظیم کنند.
مشورت و سیاست‌گذاری مشترک میان ۱۰ کشور تولیدکننده نفت از جمله روسیه در کنار ۱۳ عضو اوپک، به اوپک پلاس شهرت یافته است. در عمل اوپک پلاس تا پیش از ششم آوریل امسال، ائتلافی به رهبری مسکو و ریاض بوده تا با حجم تولید و عرضه خود، بازار را تنظیم کنند؛ به همین دلیل مخالفت مسکو با کاهش تولید به مرگ یا فروپاشی اوپک پلاس تعبیر شد.
اوپک پلاس به قصد همراهی تولیدکنندگانی مثل روسیه، مکزیک، جمهوری آذربایجان، بحرین، سودان، سودان جنوبی، مالزی و عمان با سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک در تنظیم بازار شکل گرفته است.
این ائتلاف صرفا برای کاهش تولید نیست بلکه دقیق‌ترین عبارت شاید تعیین سیاستی مشترک در تنظیم بازار است؛ برای نمونه نیمه سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفته شد تا با افزایش سقف تولید، از فراتر رفتن بهای نفت از ۷۵ دلار جلوگیری شود و به این ترتیب قیمت‌های بالا بر تقاضا اثر منفی نگذارد.
