به گزارش اقتصاد انرژی، برای حل مشکل ناترازی بنزین در کشور، توجه به دو جنبه مهم ضروری است: افزایش تولید بنزین و همچنین کنترل و کاهش مصرف آن. این دو اقدام باید به‌طور همزمان اجرا شوند، چرا که افزایش تولید بدون تدابیر کاهش مصرف، منجر به هدررفت منابع و آسیب‌های زیست‌محیطی می‌شود.
افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های موجود و احداث پالایشگاه‌های جدید به‌ویژه پالایشگاه‌های مقیاس کوچک و نسل سوم از جمله راهکارهای ضروری در این زمینه هستند. پالایشگاه‌های مقیاس کوچک با زمان کوتاه‌تر و هزینه سرمایه‌گذاری کمتر به بهره‌برداری می‌رسند، در حالی که پالایشگاه‌های نسل سوم با رویکرد تولید مواد پتروشیمیایی و پلیمری، می‌توانند به تکمیل زنجیره ارزش نفت خام کمک کنند. همچنین، تنوع در سوخت‌ها، استفاده از فناوری‌های نوین برای کاهش مصرف سوخت خودروها، واردات و تولید خودروهای هیبریدی و برقی، اسقاط خودروهای فرسوده و توسعه حمل و نقل عمومی از دیگر تدابیر لازم برای مدیریت مصرف بنزین هستند.
بر اساس داده‌های مصرف بنزین در ده سال اخیر، پیش‌بینی می‌شود که مصرف روزانه بنزین به حدود ۱۲۵ تا ۱۳۰ میلیون لیتر برسد، که به معنای کسری حدود ۱۰ میلیون لیتر و هزینه واردات بیش از ۲ میلیارد دلار است. لذا، توجه به راهکارهای کوتاه‌مدت در بخش تولید و مصرف از اهمیت بالایی برخوردار است.
افزایش ظرفیت پالایشی، ارتقا پالایشگاه‌های موجود و احداث پالایشگاه‌های جدید از جمله اقدامات کوتاه‌مدت در بخش تولید به شمار می‌روند. در کنار این اقدامات، توجه به بهینه‌سازی مصرف بنزین با اسقاط خودروهای فرسوده، واردات خودروهای هیبریدی و برقی و بهره‌گیری از فناوری‌های جدید در طراحی و تولید خودروها ضروری است. به‌عنوان نمونه، با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید مانند موتورهای احتراقی پیشرفته، سیستم‌های انتقال قدرت بهینه، استفاده از مواد سبک و طراحی آیرودینامیکی، می‌توان مصرف بنزین خودروهای داخلی را کاهش داد.
در نهایت، برای رفع دائمی مشکل ناترازی بنزین و کاهش هزینه‌های ارزی، همزمان با افزایش ظرفیت پالایشی، لازم است به راهکارهای کنترل مصرف توجه جدی شود. با توجه به تجربه موفق ایران در تبدیل از واردکننده به صادرکننده بنزین، لازم است طراحی پالایشگاه‌ها بر اساس خوراک نفت خام انجام شود تا از تکرار مشکل ناترازی بنزین جلوگیری گردد.
