به گزارش اقتصاد انرژی، در چهارمین نشست از مجموعه سلسله نشست‌های اشتراک و انتقال تجربه مسئولیت اجتماعی سازمانی شهر تهران که توسط دبیرخانه مسئولیت‌های اجتماعی شهر تهران با حضور دکتر حسین محمودی (مسئول کمیته علمی) و آقای پدرام جدی (معاون راهبري و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران و خانم دکتر حلیا سادات حسینی (مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی، فنی و زیست محیطی سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی برق / ساتبا) به عنوان داوران نشست برگزار شد، مدیران شرکت بنیان دانش پژوهشان و شرکت لبنی مرجان تفرش (کوهپناه) به ارائه اقدامات انجام شده شرکت‌های تحت مسئولیت خود در حیطه مسئولیت اجتماعی پرداختند.
در ابتدای نشست آقای مسعود محمدی از شرکت بنیان دانش پژوهان بیان کردند که این شرکت در حیطه نصب و راه‌اندازی آب‌شیرین‌کن‌ها و تصفیه آب فعالیت می‌کند. ایشان سپس توضیحات خود را با بیان نحوه عملکرد آب شیرین‌کن‌های حرارتی و غشایی و تفاوت این دو ادامه دادند و بیان کردند که سایز کوچک اب‌شیرین‌کن‌های غشایی برای مصارف خانگی و سایز بزرگ آن مختص صنابع است. این نوع آب شیرین‌‌کن به صورت فیلترینگ عمل کرده و دانش تئوری و اجرایی آن به بالاترین سطح در دنیا رسیده و در ایران هم عمده اب‌شیرین‌کن‌های موجود از این نوع هستند که اصطلاحا به سیستم‌های RO شناخته می‌شوند.
ایشان تاکید کردند که اب‌شیرین‌کن‌های غشایی اگر چه نیاز به دانش فنی بالایی برای نگهداری نداشته و در نتیجه برای نصب و راه‌اندازی توسط افراد جامعه در سطوح مختلف کاربردی‌تر هستند اما عمر مفید کوتاه آنها(حدود ۲۰ تا ۲۵ سال)، در کنار هزینه‌های بالای نگهداری نسبت به آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی موجب شده که توجیه اقتصادی کمتری داشته باشند.
از سوی ديگر آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی سیستم‌های تصفیه آب به‌روزتری هستند که دانش فنی تئوری آن اگر چه در بسیاری از کشورها موجود است ولی کشورهای اندکی دانش پیاده‌سازی و اجرای آن را دارند و در منطقه خاورمیانه صرفا ایران و رژیم غاصب اسرائیل دارای دانش اجرای این نوع آب‌شیرین‌کن‌ها هستند.
تامین انرژی مورد نیاز آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی یا به عبارتی اب‌شیرین‌کن‌های MED در واقع از طریق انرژی‌هایی است که در صنایع مختلفی مانند پتروشیمی، ذوب آهن، فولاد، نفت و مواد غذایی و غیره به صورت بخار آب یا حرارت تلف شده و در صورت عدم استفاده مجدد، نه تنها به تجهیزات خود صنابع بلکه به محیط زیست نیز خسارت قابل توجهی وارد می‌سازد.
در فرآیند آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی مواد شیمیایی استفاده نشده و هزینه نگهداری کمتری نسبت به آب‌شیرین‌کن‌های غشایی داشته و برای تامین قطعات مورد نیاز این نوع اب‌شیرین‌کن‌ها نیز وابستگی کمتری به خارج کشور وجود دارد. همچنین طول عمر این نوع اب‌شیرین‌کن‌ها بیشتر از اب‌شیرین‌کن‌های غشایی بوده (طول عمر مفید آنها معمولا حدود ۵۰ سال است) و این امر استفاده از آنها را از منظر اقتصادی به‌صرفه‌تر می‌نماید.
ایشان در پایان سخنان خود به طرحی موسوم به ” بُن آب” اشاره کردند که در این طرح شرکت بنیان دانش پژوهشان توانست با همکاری آبفای استان سیستان و بلوچستان و پس از شناسایی ۴۰ روستای دارای مرکزیت، اقدام به احداث و نصب آب‌شیرین‌کن حرارتی کرده و آب شیرین مورد نیاز این روستاها را در محل تامین نماید. تامین اب شیرین تصفیه شده در محل هر روستا موجب عدم نیاز به انتقال آب و در نتیجه کاهش اسیب‌های ناشی از این انتقال شده است.
در ادامه این نشست خانم مژگان تفرش از شرکت لبنی مرجان تفرش (کوهپناه) به بیان تجربیات خود پرداختند. ایشان بیان کردند که این شرکت در سال ۱۳۸۰ و با هدف تولید محصولات لبنی سالم و با کیفیت پا به عرصه گذاشت و توانسته شیرخشک و نشاسته و استارتر و استابلایزر را از فرآیند تولید محصولات لبنی خود حذف کند.
استاندارد پذیری محصولات لبنی و اخذ گواهی ارگانیک جهت تامین محصولات لبنی سالم و با کیفیت و عرضه محصولات در فروشگاه شهروند جهت هم‌افزایی با پایداری شهر تهران از جمله اقدامات این شرکت است.تامین منابع مالی جهت سم‌زدایی شهر تفرش در زمان شیوع بیماری کرونا، حمایت از زنان و کودکان بی‌سرپرست، تهیه جهیزیه برای دختران و حمایت از خانه سالمندان شهر تفرش، تنها بخشی از اقدامات این شرکت در حیطه مسئولیت اجتماعی است. همچنین این کارخانه با بازیافت پساب خود توانسته آب مورد نیاز مزارع یونجه را تامین و خوراک تعداد قابل توجهی دام را تامین نماید.
این کارخانه به عنوان اولین کارخانه‌ای است که با اطمینان از کیفیت محصولات خود، شجاعت ارائه نمونه به مشتریان در محل فروشگاه جهت آزمایش طعم و کیفیت را داشته و ابتدا با شعار “امتحانم کن” و سپس با شعار “با شرافتم کیفیت محصولات را تضمین میکنم”، اعتماد مشتریان خود را جلب کرده است.
