به گزارش اقتصاد انرژی آنلاین با آغاز خرداد، قبوض برق چهره‌ای تازه به خود می‌گیرند؛ چهره‌ای که برای پرمصرف‌ها چندان خوشایند نیست. در حالی‌که همزمان با رشد زودهنگام دما و کاهش منابع آبی، صنعت برق در آستانه تابستان با ناترازی مزمن و نیاز فزاینده‌ای به صرفه‌جویی روبه‌روست، سیاست جدید تعرفه‌گذاری، معادله مصرف و پرداخت را دستخوش تغییر کرده است.
هدف از این سیاست، نه تنبیه مصرف‌کنندگان عادی، بلکه هدف‌گیری مستقیم مشترکانی است که مصرفی فراتر از الگوی تعیین‌شده دارند؛ الگویی که در مناطق عادی کشور برای ماه‌های غیرگرم ۲۰۰ کیلووات ساعت و در ماه‌های گرم ۳۰۰ کیلووات ساعت تعیین شده است.
در این ساختار جدید، هرچه مصرف بالاتر برود، تعرفه نیز به صورت پلکانی افزایش می‌یابد. بر این اساس، کسانی که پنج برابر الگو برق مصرف می‌کنند، با قبضی حدود دو میلیون و ۳۰۰ هزار تومان روبه‌رو خواهند شد؛ رقمی که البته فقط نیم درصد از مشترکان را شامل می‌شود. در مقابل، بیش از ۷۵ درصد مشترکان که در محدوده الگو برق مصرف می‌کنند، همچنان از یارانه برق بهره‌مند می‌مانند و هزینه‌ای حدود ۲۳ تا ۵۶ هزار تومان در ماه می‌پردازند.
در کنار سیاست‌های بازدارنده، مشوق‌هایی هم در نظر گرفته شده است. مشترکانی که در محدوده الگو مصرف کنند، تنها ۱۵ درصد از هزینه واقعی تولید برق را پرداخت می‌کنند. حتی برای برخی گروه‌های خاص مانند مشترکان تحت پوشش نهادهای حمایتی، در صورت رعایت الگو، هزینه برق معادل صفر در نظر گرفته شده است.
در چنین شرایطی، مسئولان بر لزوم مشارکت مردم در مدیریت مصرف تأکید دارند. به باور آنها، فراتر از توسعه زیرساخت‌های تولید، همراهی عمومی با برنامه‌های صرفه‌جویی می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در عبور از بحران تابستان داشته باشد؛ بحرانی که با رشد سالانه ۹ درصدی تقاضا و اضافه شدن سالانه یک میلیون مشترک جدید، روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شود.
به نظر می‌رسد مسیر آینده صنعت برق، نه فقط از نیروگاه‌ها، بلکه از خانه‌هایی می‌گذرد که چراغ اضافه‌ای را خاموش می‌کنند.
