به گزارش اقتصاد انرژی، حسین حسین‌زاده درباره لزوم توسعه میادین مشترک به ایلنا گفت: در حوزه نفت و انرژی باید ابتدا هدف را مشخص کنیم و بدانیم که اکنون بازار جهانی در اختیار ما نیست، برای توسعه میادین مشترک باید برنامه‌ریزی دقیقی صورت گرفته و بدانیم که سرمایه‌گذاری به چه شکل انجام می‌شود.
وی با اشاره به فرموده رهبری در راستای جلوگیری از خام‌فروشی نفت، گفت: این موضوع به معنای تعطیلی بخش نفت نیست به معنای متنوع‌سازی اقتصاد از محل فروش نفت، فرآورده، میعانات، گاز و پتروشیمی است
این عضو کمیسیون انرژی مجلس تاکید کرد: توسعه میادین سرمایه زیادی نیاز دارد، ضمن اینکه ما در حال حاضر گشایش سیاسی برای صادرات و کسب درآمد برای تزریق به میادین را نداریم، اکنون 70 میلیون بشکه میعانات شناور در دریا و توان تولید 4 میلیون بشکه را داریم اما سرمایه نداریم.
وی گفت: توسعه میادین مشترک فی‌نفسه بسیار اقدام مهم و اولویت‌داری است؛ اما این یک واقعیت است که پول نداریم، اکنون حوزه گاز پارس‌جنوبی که 70 درصد گاز کشور را تامین می‌کند بیمار است و اگر تا 1404 فکری به حال آن نکنیم واردکننده خواهیم شد و این در حالی است که دومین کشور دارنده ذخایر جاری و درجای گاز هستیم.
حسین‌زاده با بیان اینکه با توجه به شرایط تحریم باید با استراتژی خاصی به توسعه میادین مشترک ورود کنیم، خاطرنشان کرد: توسعه میادین در ابتدای امر نیاز به تکنولوژی و پول دارد که ما نداریم، نگاه ما به بیرون نیست اما باید این واقعیت را نیز بپذیریم که منابع مالی نداریم و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در این حوزه داریم.
وی ادامه داد: اکنون وزارت نفت یکی از بدهکارترین وزارتخانه‌های کشور است، با کدام پول می‌تواند بدهی‌های خود را بپردازد و بعد در میادین مشترک سرمایه‌گذاری کند؟
این نماینده مجلس گفت: تا 15 سال آینده که دنیا به سمت صفر کردن مصرف سوخت فسیلی می‌رود و ما هنوز دعوای ساختن و یا نساختن پالایشگاه را داریم، ساختار وزارتخانه‌ها و ادارت مشکل دارد، تا اساسنامه و وضعیت حکمرانی شرکت‌ها درست نشود این روزمرگی‌ها ادامه دارد.
نماینده مردم لارستان،خنج، گراش و اوز در مجلس یادآور شد: در شرایط امروز وضعیت منابع ما در حدی است که باید سال به سال به فکر تامین گاز زمستان و برق تابستان باشیم. برنامه بلندمدت نداریم چون بودجه، امکانات و پول نداریم.
حسین‌زاده خاطرنشان کرد: تنها راه توسعه میادین مشترک این است که وارد حوزه تهاتر شویم اکنون حفاری یک حلقه چاه تا 10 میلیون یورو هزینه دارد و دولت توان پرداخت این میزان هزینه را ندارد، یعنی شرکت توسعه‌دهنده در قبال تولید؛ نفت را برداشت و خود به فروش برساند.
وی تاکید کرد: نگاه ما به غرب نیست، اما واقعیت این است منابع داخلی هم نداریم، اما می‌توانیم در تمام منابع تحت‌الارض، سطح‌الارض برای توسعه، اکتشاف و بهره‌برداری حتی پالایش، فرآوری و صادرات بر اساس منافع برد-برد قرارداد بلندمت منعقد کنیم، در غیر این صورت راهی نداریم جز اینکه وام و قرض بگیریم و یا از صندوق توسعه ملی برداشت کنیم که آن هم ذخیره و انفال است و باید حساب شده خرج شود.
