یک عضو کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس با اشاره به بحران آب در کشور ضمن انتقاد از تمرکز صنایع آب‌بر در فلات مرکزی ایران اظهار کرد: برای تأسیس صنایع جدید آب‌بر در مناطق کم آب مجوز صادر نشود.
به گزارش اقتصاد انرژی، علیرضا نظری در مورد راهکارهای عبور از بحران آب به ایسنا گفت: آب، جزء منابع ملی و عمومی کشور ما است. تصمیم‌گیری در حوزه آب باید فراتر از نگاه ملی و منطقه‌ای رقم بخورد. مدیریت حاکمیت در موضوع محدودیت آب و بهره‌برداری از منابع کشور باید بگونه‌ای باشد که حداکثر بهره‌وری از وضعیت موجود به دست بیاید.
این عضو کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس در مورد خشکسالی چند دهه گذشته اظهار کرد: ما در این چند سال با گرم‌تر شدن کره زمین و کاهش نزولات آسمانی مواجه بودیم. باید ببینیم که چگونه می‌توانیم از منابع آبی موجود استفاده بهینه کنیم؟
ضرورت اولویت‌بندی مصرف آب
وی با تأکید بر اولویت بندی مصرف آب گفت: اولویت باید آب شرب مردم و البته آب کشاورزی باشد. استفاده از روش آبیاری نوین و یکپارچه سازی اراضی در این میان مهم است. ما باید از هر گونه هدر دادن آب جلوگیری کنیم. از طرف دیگر بازچرخانی آب از طریق تصفیه پس‌آب شهرها باید جدی گرفته و برای کشاورزی استفاده شود. استفاده صنعتی باید بعد از آب شرب و کشاورزی قرار بگیرد.
نماینده مردم خمین در مجلس یازدهم در مورد انتقال آب از شمال و جنوب کشور به بخش مرکزی گفت: این پروژه در بعضی از بخش‌ها در حال انجام است. صنایع موجود ما در فلات مرکزی نیازمند آب هستند و ما ناچار به مدیریت آب در عصر خشکسالی هستیم. بعضی از عوامل مثل گرم شدن کره زمین دست ما نیست. شرایط تحمیلی است که عمر چندین و چند کشور در خلق آن دخیل بودند.
مقابله دیپلماتیک با افزایش روند سدسازی کشورهای همسایه
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس با توجه به افزایش روند سد سازی توسط کشورهای همسایه گفت: سد سازی در اطراف ایران یک واقعیت انکارناپذیر است. مدیریت آب‌های فراسرزمینی باید یکی از موضوعات پیش روی وزارت امور خارجه دولت سید ابراهیم رئیسی باشد. ما حق آبه بین المللی داریم که ظرفیت دیپلماتیک کشور باید برای احقاق آن تلاش کند. زیاده‌خواهی کشور همسایه نباید ما را حق آب محروم کند.
نظری در پایان گفت: ایجاد صنایع آب بر در فلات مرکزی اشتباهی بود که در گذشته انجام شد. نکته اینجاست که این روند تا امروز ادامه دارد و طرح‌های بسیاری بدون پیوست محیط زیستی و بدون مطالعه در حال احداث است. مراکز صادر کننده مجوز باید آمایش سرزمینی را در نظر بگیرند. برای تأسیس صنایع جدید آب‌بر در مناطق کم آب مجوز صادر نشود.
