به گزارش اقتصادانرژی، به نقل از تسنیم فروردین امسال بار دیگر وزیر نفت ایران به ونزوئلا سفری داشت تا در ادامه سفرها و مذاکرات قبلی، سندهای همکاری جدیدی بین دو کشور به امضا برسد.
در نتیجه این سفر، همکاری نفتی ایران و ونزوئلا در زمینه توسعه میدان‌ها، نوسازی پالایشگاه‌ها و مجتمع‌های پتروشیمی و تجارت نفت با امضای اسناد و تفاهم‌نامه‌های تازه همکاری کلید خورد.
در دولت سیزدهم توسعه روابط در بخش انرژی با کشورهای آمریکای لاتین (ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه) مورد توجه قرار گرفت و امضای اسناد متعدد همکاری و آغاز صادرات خدمات فنی و مهندسی به این منطقه، شاهد نتیجه بخش بودن دیپلماسی کشورمان در جنوب قاره امریکاست.
عصبانیت امریکا و همپیمانانش از توسعه روابط ایران به عنوان یک قدرت نوظهور جهانی با کشورهایی که سالها تحت سلطه و حتی تحریم غرب بودند، چندان دور از ذهن نیست، این عصبانیت وقتی بیشتر قابل درک است که ببینیم علی‌رغم تمامی کارشکنی‌ها، رفت‌وآمد مسئولان ایرانی و مسئولان کشورهای امریکای لاتین، به تعدد درحال انجام است و در هر سفر، مفاد جدیدی به همکاری‌های توافق شده افزوده میشود.
در همکاری‌های نفتی ایران و ونزوئلا، تاکنون صادرات میعانات گازی ایران به این کشور و استفاده از خدمات فنی و مهندسی ایران برای نوسازی و تعمیرات پالایشگاه‌ها اجرایی شده است. در سفر اخیر وزیر نفت نیز، درباره بازسازی و نوسازی مجتمع‌های پتروشیمی ونزوئلا با خدمات فنی، مهندسی و تجهیزات ایرانی، بازسازی و نوسازی اسکله بارگیری، پایانه نفتی، تجارت و صادرات نفت، میعانات گازی و فرآورده‌های نفتی توافق‌هایی انجام شد.
حال در فاصله کمتر از یک‌ماه از سفر جواد اوجی به کاراکاس، برخی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی، با استفاده از هوچی‌گری در فضای مجازی، تلاش کردند تا با انتشار فیک‌نیوزهایی، یک رخداد حادثه‌ای در این کشور که ادعا شده درخصوص آتش‌گرفتن چند خودرو بوده را به روابط ایران و ونزوئلا گره بزنند.
در این قبیل اخبار منتشر شده، آتش گرفتن خودروها به بنزین وارداتی از ایران نسبت داده شده، درحالی که طبق پیگیری از وزارت نفت، صادرات صورت گرفته به ونزوئلا چندین محموله میعانات گازی بوده و ایران فروش بنزین به ونزوئلا در ماه‌های اخیر نداشته است. صادرات بنزین ایران به ونزوئلا به سال 2020 (1399) بازمی‌گردد و تصور اینکه هنوز بنزین صادراتی ایران از 3 سال پیش تاکنون، در این کشور به‌فروش نرفته و مصرف نشده، تصوری مضحک است. در همان زمان، صف‌های طولانی بنزین در ونزوئلا با بنزین ایرانی کاهش یافت و مردم و مسئولان ونزوئلا از این اقدام ایران، قدردانی کردند. در واقع رضایت از این اقدام دوستانه ایران، به نقطه شروع توسعه روابط در بخش انرژی بین دو کشور تبدیل شد.
از سوی دیگر، بنزین و یا هر سوخت دیگری، به‌صورت طبیعی قابلیت اشتعال زایی دارد و اگر وسیله نقلیه، مشکل فنی نداشته باشد، این قابلیت اشتعال‌زایی در راستای حرکت وسیله نقلیه عمل‌می‌کند؛ اما اگر خودرو به هر دلیل دچار آتش‌سوزی شود، باید دنبال نقص فنی در بخش‌های مختلف وسیله مصرف‌کننده سوخت بود. از سوی دیگر، بنزین وقتی بی‌کیفیت باشد، یعنی میزان به‌سوزی آن پایین است و همین مسئله به فرآیند سوخت ناقص و آلایندگی منجر میشود و باز هم هیچ ارتباط منطقی با آتش گرفتن وسایل نقلیه نخواهد داشت.
بررسی مشخصات فنی محموله‌های بنزین صادراتی ایران در سالهای اخیر (چه از طریق بورس انرژی و چه فروش دریایی) نشان می‌دهد که همواره بر اساس استانداردهای بین‌المللی، بنزین عرضه شده و اگر این استانداردها توسط محموله‌هایی که مورد نمونه‌برداری قرار می‌گیرند پاس نشود، بنزین در فرآیند فروش صادراتی قرار نمی‌گیرد.
به‌نظر می‌رسد فعال شدن مهندسان ایرانی در پالایشگاه‌های ونزوئلا و احتمالا در آینده‌ای نزدیک در مجتمع‌های پتروشیمی و تأسیسات ساحلی و فراساحل این کشور و توسعه صادرات میعانات گازی ایران به این کشور، همچنین اعلام آمادگی مسئولان ونزوئلا برای توسعه روابط اقتصادی با ایران اسلامی که به‌عنوان الگو برای دیگر کشورهای آمریکای لاتین قرار گرفته، امریکا و همپیمانانش را به قدری عصبانی کرده که به هر روشی برای آسیب به این روند روبه توسعه دست‌بزنند و آنچنان مستأصل شده‌اند که حتی به تأثیر انتشار فیک‌نیوزها نیز امید بستهاند.
