لهراسب رحمتی روز دوشنبه مرکز مازندان در ساری افزود: آب شرب شهرستان های جویبار، بخشی از بابلسر و بهنمیر از طریق زیر ساخت های مستقر در این شهرستان تامین می شود.
وی ادامه داد : برای این منظور ۱۱ حلقه چاه با دبی آب ۵۰۰ لیتر در ثانیه تامین کننده آب شرب مورد نیاز این شهرستان ها هستند که بخشی از این حلقه های چاه برای شهرستان که در حوزه استحفاظی قائمشهر و تعدادی هم در سیمرغ قرار دارد.
سرپرست فرمانداری شهرستان سیمرغ گفت: با وجود استقرار برخی از زیرساخت های آب شرب در شهرستان اما مدیریت تامین و نگهداری آن برعهده این منطقه است.
وی با تاکید بر اینکه اعتبارات شهرستان سیمرغ اندک است، افزود: حتی این اعتبارات در بیشتر مواقع جوابگوی نیازها و اجرای طرح های شهرستان نیست تا برسد به اینکه بخشی از این اعتبارات برای مدیریت آب این شهرستان ها هزینه شود.
رحمتی گفت : به طوریکه در تعطیلات سه روزه اخیر بدلیل مشکلات بوجود آمده در زیرساخت های آب شرب و از مدار خارج شدن چاه هزینه های تعمیر و اصلاح این شبکه از اعتبارات شهرستان سیمرغ تامین و پرداخت شد. این در حالیست اعتبارات شهرستانی سیمرغ محدود و اندک است که نمی تواند جوابگوی نیازهای منطقه باشد.
سرپرست فرمانداری شهرستان سیمرغ گفت: البته اگر توجه استاندار و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تخصیص اعتبارات ملی و بحرانی نبود عملا انجام کارها در شهرستان با مشکل مواجه بود.
وی با تاکید بر اینکه این شهرستان تازه تاسیس به حمایت های بیشتر در حوزه تخصیص اعتبارات نیازمند است، افزود: نبود امکاناتی نظیر سالن آمفی تئاتر و دیواره حفاظتی حاشیه رودخانه تلار که از وسط این شهر می گذرد از جمله نیازهای این شهرستان است که بدلیل کمبود اعتبارات تاکنون این طرح ها اجرایی نشده است.
رحمتی گفت: البته در این سالها اجرای طرح ایجاد سایت اداری از جمله طرح های مهم و شاخص شهرستان سیمرغ است که بدین طریق بخش عمده ای از مشکلات ادارات بواسطه اجاره نشین بودن مرتفع می شود.
در آذرماه سال ۱۳۹۱ بخش کیاکلا ازتوابع شهرستان قائمشهر به شهرستان سیمرغ ارتقا یافت و این شهرستان به جمع شهرستان های مازندران پیوست.
در حالی شهرستان سیمرغ از محرومیت ها و کمبودها رنج می برد که سابقه شهر شدن کیاکلا این شهرستان به اندازه شهر بابل در حدود ۵۴ سال قبل برمی گردد و این شهر و شهرستان در حوزه های مختلف زیر ساختی، عمرانی و خدماتی عقب مانده است.
این شهرستان حدود ۲۸ روستا دارد که براساس آخرین سرشماری حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت را در خود جای داده است.
بیشتر شغل اهالی این شهرستان کشاورزی است و بدلیل حضور و اقامت کارگران از نقاط دیگر در شهرستان در فصول کشاورزی جمعیت موقت شهرستان افزایش می یابد.
