یک تحلیلگر حوزه نفت گفت: روسیه این تصور را داشت که نفت ایران مزاحم است و بعد از 2017 که ما وارد مذاکرات برجامی شدیم نفت ایران همواره یک مولفه بوده، بنابراین روی آن متمرکز شد.
به گزارش اقتصاد انرژی؛ بهروز نامداری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره سیاست روسیه در قبال توسعه و صادرات نفت و گاز ایران اظهار داشت: سیاست روسیه در قبال نفت ایران زیرمجموعه سیاست این کشور در قبال انرژی است، پایه روابط روسیه در حال حاضر از بعد اقتصادِ سیاسی، انرژی است و در این مجموعه تمرکز اصلی این کشور بر نفت ایران نیست بلکه نزدیک دو دهه روی گاز ایران تمرکز کرده است.
تیغ تحریم و انتفاع مسکو
وی افزود: باید مدنظر داشته باشیم بعد از اینکه صادرات نفت روسیه بیشتر شد نفت ایران هم بخشی از راهبرد این کشور شد بخصوص مادامی که صادرات نفت ایران از 2011 و یک دهه گذشته به صورت گسترده زیر تیغ تحریم قرار گرفت.
پای شیل هم در میان است
این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: نفت ایران از مدت‌ها قبل به لحاظ سرمایه‌گذاری و توسعه تحت تحریم بود اما اینکه نتوانیم و یا با زحمت نفت را صادر کنیم از زمانی است که امریکا توان تولید خود را از نفت شیل افزایش داد و به تدریج توانست از مارکت جهانی مستقل شود، بنابراین صادرات نفت ایران را با مشکل مواجه کرد در واقع یک بازیگر قدرتمند بنام نفت شیل وارد بازار شد که از نظر قدرت سیاسی و اقتصادی هم کشوری یارای مقابله با آن را ندارد، به این ترتیب باید دیگر بازیگران از جمله ایران، ونزوئلا و لیبی حذف می‌شدند تا جا برای نفت شیل باز شود، از آنجا بود که نفت ایران در دستور کار روسیه نیز قرار گرفت.
مزاحمت بشکه‌های نفت ایران برای روس‌ها
وی تاکید کرد: روسیه این تصور را داشت که نفت ایران مزاحم است و بعد از 2017 که ما وارد مذاکرات برجامی شدیم نفت ایران همواره یک مولفه بوده چون گاز ایران که به دلیل نیاز به سرمایه‌گذاری زیاد و بازاریابی بلندمدت عملا از دور خارج شده و تمرکزی روی آن نبوده، بنابراین روی نفت متمرکز شد، از این به بعد است که روسیه در حوزه نفت با عربستان هم هماهنگ‌تر می‌شود، از 2017 به بعد بخصوص زمانی که ترامپ از برجام خارج شد و نفت ایران زیر تیغ قرار گرفت، مشخص شد طلای سیاه ایران یک مولفه تاثیرگذار در روابط بین کشورها است، اکنون روسیه نمی‌خواهد نه تنها ایران بلکه هیچ نفت دیگری وارد بازار شود زیرا هر بشکه نفتی که وارد بازار شود یک بشکه از نفت روسیه سخت‌تر وارد بازار شده و یا خارج می‌شود.
چرا نمی‌خواهند طلای سیاه ایران برگردد؟
نامداری گفت: البته اقتصاد جهانی در حال ترمیم است و تقاضا برای نفت در حال افزایش است، اما در هر حال با ورود هر بشکه نفت به بازار جا برای سایر بشکه‌ها کم می‌شود، لاجرم قیمت افت می‌کند، بنابراین نه تنها روسیه که هر صادرکننده دیگری مثل عربستان و امریکا هم مایل نیستند نفت ایران وارد بازار جهانی شود زیرا درآمدهایشان تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.
با نفت ایران فشار وارد می‌کنند یا امتیاز می‌دهند
به اعتقاد وی؛ تمام موقعیت ایران در اقتصاد سیاسی جهانی منبعث از انرژی است یعنی از 70 سال قبل و کماکان این شاخص یکی از موثرترین مولفه قدرت ایران و یکی از مولفه‌های مهمی است که سایر بازیگران با آن فشار وارد می‌کنند و یا امتیاز می‌دهند.
تفاوت روسیه و امریکا در مواجهه با نفت ایران چیست؟
این تحلیلگر حوزه نفت درباره رفتار روسیه و امریکا در بازار نفت بیان داشت: روسیه و امریکا در حوزه انرژی تفاوت ماهوی دارند انرژی تنها منبع درآمد امریکا نیست، بخشی از اقتصاد این کشور است، اما در روسیه تمام اقتصاد را شامل می‌شود، بنابراین رفتارشان در قبال انرژی ایران یکسان نیست، موضوع بعدی اینکه انرژی امریکا غالبا در خود این کشور مصرف می‌شود و بازار طبیعی انرژی این کشور حداکثر آسیای‌شرقی است، اما بازار طبیعی نفت ایران و روسیه تقریبا یکسان است، درنتیجه روسیه به محصولات ما حساس‌تر است.
