یک تحلیلگر مسائل انرژی با بیان اینکه در حوزه پتروشیمی نیز خام‌فروشی می‌کنیم؛ محصولاتی با ارزش افزوده کمتر را صادر کرده و محصولات پایین دستی را که به بازار نزدیکند را وارد می‌کنیم، فناوری‌های جدید را نیاز اساسی این بخش‌ها برای تولید محصولات کلیدی و باارزش برشمرد.
به گزارش اقتصاد انرژی؛ سید شمس‌الدین موسوی، تحلیلگر مسائل انرژی در گفت و گو با ایرنا، ضمن تائید گام‌های برداشته شده در این مسیر، خام‌فروشی در پتروشیمی را چالش کنونی مطرح می‌کند.
وی در توضیح این مساله گفت: در حوزه سیاست‌های کشور همیشه نگاه این بوده که فناوری را وارد کنیم. در حوزه پتروشیمی می‌دانیم که محصولات این بخش ارزش افزوده بالایی دارد.
بر اساس آمار گمرک، در یک سال، محصول پتروشیمی صادراتی ما به ازای هر تن، ۹۴۴ دلار برای کشور ارزآوری داشته است. در همان سال محصول پتروشیمی وارداتی ما ۲ هزار و ۸۲۳ دلار ارزبری داشته؛ یعنی در حوزه پتروشیمی نیز خام‌فروشی می‌کنیم؛ محصولاتی با ارزش افزوده کمتر را صادر کرده و محصولات پایین دستی را که به بازار نزدیک هستند از کشورهای توسعه یافته وارد می‌کنیم. در حالی که باید زنجیره ارزش را تکمیل کنیم.
متانول در صنعت پتروشیمی مانند نفت خام در صنعت نفت است. اکنون ظرفیت تولید متانول ما در کشور به ۲۰ میلیون تن رسیده و قرار است بیشتر هم شود. نباید چنین کاری کنیم؛ بلکه باید ادامه زنجیره متانول را دریابیم؛ یعنی تولید پروپیلن و پلی‌پروپیلن که ارزشی بسیار بیشتر از متانول دارند.
وی همچنین درباره اهمیت تولید صیانتی و افزایش ضریب بازیافت از مخازن نفتی اظهار کرد: میانگین ضریب بازیافت مخازن نفتی در کشور ما ۲۴.۵ درصد است. این میزان در کشورهای پیشرفته حداقل ۳۵ درصد است.
میزان نفت درجای کشور ما حدود ۶۰۰ میلیارد بشکه تخمین زده شده است. از این میزان حدود ۱۵۸.۴ میلیارد بشکه قابل استحصال است. اگر با فناوری‌هایی که توسط جوانان همین کشور حاصل شده، بتوانیم ظرفیت بازیافت نفت را یک درصد بیشتر کنیم. معنایش افزایش ۶ میلیارد بشکه‌ای برداشت است که با نرخ هر بشکه ۵۰ دلار، ۳۰۰ میلیارد دلار میشود.
وی در ادامه گفت: ایران دارای هفت درصد ذخایر معدنی، ۹ درصد نفت خام و ۱۸ درصد گاز جهان است. آن هم در حالی که فقط یک درصد جمعیت جهان را داریم. با این نعمت‌های بزرگی که در کشور ما قرار گرفته، به دلایل مختلف نتوانسته‌ایم از این ظرفیت‌ها استفاده مناسبی داشته باشیم.
برای نمونه، در اسناد بالادستی انرژی کشور بیان شده که سهم ذغال‌سنگ از حوزه تولید انرژی کمتر از یک درصد است. این برای کشوری که هفت درصد ذخایر معدنی جهان را دارد، مناسب نیست. حدود ۳۰ درصد انرژی ما توسط نفت و تقریباً ۷۰ درصد از منابع گازی تأمین میشود. البته این معادله در سال‌های گذشته برعکس بود و سهم نفت از تأمین انرژی کشور بیشتر از گاز بود.
