به گزارش اقتصاد انرژی ؛«علی سید زاده» افزود: علاوه بر آن ۱۶ میلیارد مترمکعب در سال آب تصفیه شده به دست مشترکان می‌رسد، اما به دلایلی همچون مصارف غیرمجاز (آب دزدی)، عدم دقت در اندازه‌گیری و خطای مدیریتی به‌حساب نمی‌آید و قبض صادر نمی‌شود.
وی، آب بدون درآمد در شبکه توزیع آب را اختلاف بین کل ورودی به سیستم و مصارف مجاز با درآمد برشمرد و گفت: آب بدون درآمد به سه بخش هدررفت واقعی، هدررفت ظاهری و مصارف مجاز بدون درآمد تقسیم می‌شود.
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف آبفای کشور خاطرنشان‌کرد: بالا بودن آب بدون درآمد در یک سیستم، منجر به هدر رفتن و اتلاف منابع با ارزش و محدود آب و سرمایه‌گذاری‌های غیرضروری در بخش تولید می‌شود.
سید زاده ادامه‌داد: بر این اساس، کاهش آب بدون درآمد یکی از مباحث و اقدام‌های کلیدی در مدیریت سیستم‌های آبرسانی بوده و به‌ویژه در شرایط کاهش و کمبود منابع آب، جلوگیری از هدر رفت آب تصفیه شده، نقش مهم‌تری را ایفا می‌کند.
وی درباره مزایای کاهش آب بدون درآمد در شبکه، گفت: در این رویکرد نیاز به تولید و تصفیه آب کمتر خواهد شد و در پی آن صرفه‌جویی زیادی در هزینه‌های بهره‌برداری و نگهداری رخ داده و نیاز به توسعه ظرفیت به تعویق خواهد افتاد.
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف آبفای کشور اضافه‌کرد: همچنین هدر رفت ظاهری و اسراف در مصرف کاهش یافته و میزان کل مصرف کمتر می‌شود، درک و شناخت بهتری از الگوی مصرف واقعی ایجاد شده و در نتیجه امکان بهینه‌کردن سیستم‌های توزیع و بهبود پیش‌بینی تقاضا فراهم می‌شود و علاوه بر این جریان‌های فاضلاب و آلودگی‌ها کمتر خواهد شد.
سیدزاده با بیان اینکه حجم آب بدون درآمد و یا هدر رفت آب در جهان بسیار زیاد است، اظهار داشت: میانگین جهانی هدر رفت آب در حدود ۳۵درصد برآورد شده است، این در حالی است که در بعضی کشورهای دارای درآمد کم، مقدار هدر رفت در حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد منابع آبی است.
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف آبفای کشور با بیان اینکه در کشورهای در حال توسعه، هدر رفت منابع ناشی از سطوح بالای آب بدون درآمد قابل‌ملاحظه است، افزود: بر اساس یک برآورد محافظه‌کارانه از کل هزینه‌های سالیانه خدمات و تاسیسات آبرسانی مربوط به آب بدون درآمد در سراسر جهان، این رقم در حدود ۱۴ میلیارد دلار است که در حدود یک‌سوم از این مقدار مربوط به کشورهای در حال توسعه است.
وی با بیان اینکه در کشورهای در حال توسعه روزانه در حدود ۴۵ میلیون مترمکعب آب از طریق نشت از شبکه‌های توزیع هدر می‌رود، گفت: این حجم، برای آبرسانی به حدود ۲۰۰ میلیون نفر کافی است. به طور مشابه روزانه نزدیک به ۳۰ میلیون مترمکعب آب تصفیه شده به دست مشترکان می‌رسد، اما به دلایلی همچون مصارف غیرمجاز (آب دزدی)، عدم دقت در اندازه‌گیری و خطای مدیریتی به‌حساب نمی‌آید و قبض صادر نمی‌شود.
سیدزاده با اشاره به اینکه از بین بردن کل آب بدون درآمد در تاسیسات آبرسانی امکان‌پذیر و عملی نیست، خاطرنشان‌کرد: رساندن سطح هدر رفت در کشورهای در حال توسعه به نصف مقدار فعلی، یک هدف واقع‌بینانه به نظر می‌رسد و این میزان کاهش هدر رفت می‌تواند سالیانه در حدود ۲.۹ میلیارد دلار سرمایه اضافی (به علت افزایش درآمد و کاهش هزینه) برای بخش آب تولید کند و امکان آبرسانی به ۹۰ میلیون نفر جمعیت جدید را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری جدید در بخش تولید یا برداشت بیشتر از منابع محدود آبی فراهم کند.
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف آبفای کشور، میزان آب بدون درآمد در کشور ایران را مطابق آخرین جدول بالانس آب در حدود ۳۱.۳ درصد دانست و ادامه‌داد: از این میزان ۱۵.۵ درصد مربوط به هدررفت فیزیکی (واقعی)، ۱۴.۴درصد هدررفت غیرفیزیکی (ظاهری و غیرمجاز) و ۱.۴ درصد مربوط به مصارف مجاز بدون درآمد است.
وی در ارتباط با اقدام‌های کشورمان در سال ۱۴۰۲ به‌منظور کنترل و کاهش هدررفت آب، اضافه‌کرد: اصلاح و بازسازی حدود ۲ هزار و ۶۷۱ کیلومتر شبکه فرسوده آب، بازسازی ۳۳۶ کیلومتر خطوط انتقال، نشت‌یابی یک‌هزار و ۶۸۴ کیلومتر خطوط انتقال، نشت‌یابی ۱۸ هزار و ۷۹۷ کیلومتر شبکه توزیع، نشت‌یابی و رفع نشت ۳۴۰ باب مخزن ذخیره آب، تعویض ۳۵۶ هزار کنتور خراب مشترکان و خرید و نصب ۱۴۱ دستگاه شیر فشارشکن از اهم اقدام‌های انجام شده در سال ۱۴۰۲ برای کنترل و کاهش هدررفت آب بوده است.
سیدزاده ابراز امیدواری کرد با برنامه‌ریزی انجام شده در شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور و تلاش شرکت‌های آب و فاضلاب در سال‌های آتی، گام‌به‌گام شاهد کاهش آب بدون درآمد و هدررفت در شبکه‌های توزیع آب کشور ایران باشیم.
انتهای پیام/
منبع : ایرنا
