به گزارش روابط عمومی اقتصاد انرژی ،
چین بزرگترین تولید کننده گازهای گلخانه ای در جهان است، اما بی سر و صدا خود را به یک رهبر جهانی در انرژی های تجدیدپذیر تبدیل کرده است.
طی سال گذشته، این کشور به بهترین مکان سرمایهگذاری برای انرژی بادی، خورشیدی و هستهای تبدیل شده است و اکنون در حال مقابله با اقدامات متقلبانه در تجارت انتشار گازهای گلخانهای است تا اطمینان حاصل کند که پیشرفت تحت الشعاع بازیگران نامناسب قرار نمیگیرد.
اعلامیه ۴ فوریه چین در مورد قانون جدید سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای نشان دهنده تعهد این کشور برای مقابله با وضعیت خود به عنوان بزرگترین آلاینده جهانی است. این طرح در جولای ۲۰۲۱ معرفی شد و تا پایان سال ۲۰۲۳ منجر به تجارت بیش از ۴۴۰ میلیون تن سهمیه انتشار گازهای گلخانه ای به ارزش حدود ۳.۵ میلیارد دلار گردید.
با این حال، اندکی پس از راهاندازی این طرح، در حالی که چین افزایش بهرهوری در نیروگاههای زغالسنگ را تشویق میکند، فقدان سقف مطلق انتشار آن نیازی برای شرکتهای انرژی در جهت انتقال به انرژیهای تجدیدپذیر ایجاد نمیکند.
دولت پکن همچنین نگران است که بازیگران بد داده ها را جعل کنند، که یکی از محورهای اصلی قانون جدید آن است.
انتظار میرود انرژی بادی و خورشیدی برای اولین بار در سال ۲۰۲۴ از زغال سنگ در ظرفیت تولید برق کشور پیشی بگیرد و ۴۰ درصد از کل ظرفیت نصب شده را تشکیل دهد
چین پیشتاز جهان در انرژی های تجدیدپذیر است
با این حال، ضعف های بالقوه سیستم تجارت آلاینده ها، مانع از افزایش سرسام آور تولید انرژی سبز چین در چند سال گذشته نشده است.
بر همین اساس، انتظار میرود انرژی بادی و خورشیدی برای اولین بار در سال ۲۰۲۴ از زغال سنگ در ظرفیت تولید برق کشور پیشی بگیرد و ۴۰ درصد از کل ظرفیت نصب شده را تشکیل دهد. گزارش آژانس بین المللی انرژی در ژانویه همچنین اشاره کرد که چین در سال ۲۰۲۳ به اندازه کل جهان در سال ۲۰۲۲ ظرفیت فتوولتائیک خورشیدی را راه اندازی و در آن سال ۶۶ درصد بیشتر از سال قبل توربین های بادی جدید نصب کرد.
افزون بر این آژانس بینالمللی انرژی اعلام کرده که توسعه انرژیهای تجدیدپذیر چین موضوعی است که این آژانس را در طول تحقیقات بیش از همه شگفتزده کرد، بهویژه به این دلیل که یارانههای فتوولتائیک خورشیدی و باد پایان یافته است. البته، تنها انرژی های تجدیدپذیر در چین نیز در حال رونق نیستند. بر اساس گزارش آژانس بینالمللی انرژی، سهم این کشور از ظرفیت تولید هستهای جهانی از پنج درصد در سال ۲۰۱۴ به ۱۶ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است و بنابر گزارش آژانس، قرار است تا سال ۲۰۲۵ ظرفیت بیشتری نسبت به هر کشور دیگری ایجاد کند.
همه اینها، چین را به رهبر احتمالی کاهش انتشار تولید برق بین سالهای ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ تبدیل میکند؛ در حالی که این میزان حدود نیمی از کاهش های جهانی به صورت مطلق است. اما چین در انتشار گازهای گلخانه ای نیز پیشتاز است. علیرغم این پیشرفت چشمگیر، هدف صفر خالص سال ۲۰۶۰ این کشور ده سال دیرتر از توصیه های سازمان ملل برای حفظ گرمایش زمین تا ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن است.
اقتصاد چین همچنان به شدت به صنایع سنتی وابسته است، به طوری که این صنایع در سال ۲۰۱۷، ۴۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دادند
اقتصاد چین همچنان به شدت به صنایع سنتی وابسته است، به طوری که این صنایع در سال ۲۰۱۷، ۴۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دادند، در حالی که تنها ۱۹.۱ درصد از اقتصاد ایالات متحده بود.
چین همچنین همچنان به زغال سنگ به عنوان منبع پشتیبان انرژی متکی است. بر همین اساس، شی جین پینگ وعده حذف تدریجی سوخت های فسیلی را داده است، اما بحران هایی از جمله حمله روسیه به اوکراین و کاهش بارندگی، منابع سوخت جایگزین مانند گاز و برق آبی را گران تر کرده است.
چین نه تنها در پروژههای انرژیهای تجدیدپذیر در جهان پیشتاز است، بلکه در نیروگاههای زغالسنگ نیز رو به جلو است
این موضوع بدان معناست که چین نه تنها در پروژههای انرژیهای تجدیدپذیر در جهان پیشتاز است، بلکه در نیروگاههای زغالسنگ نیز رو به جلو است که از این میان، این کشور شش برابر بیشتر از مجموع سایر نقاط جهان ظرفیت جدید را در سال ۲۰۲۲ تصویب کرد؛ ضمن اینکه چین باید فراتر از بسیاری از اقتصادهای بزرگ دیگر مانند ایالات متحده، انگلیس و اتحادیه اروپا عمل کند تا کربن زدایی را انجام دهد.
اگرچه این کشور رهبر جهانی در کاهش انتشار خواهد بود، اما این موضوع عمدتاً به این دلیل است که از سطح بسیار بالاتری نسبت به بلوک های اقتصادی رقیب برخوردار است.
به طور نسبی، هم ایالات متحده و هم اتحادیه اروپا انتشار گازهای گلخانهای را سریعتر کاهش میدهند_ انتظار میرود اتحادیه اروپا بین سالهای ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ به طور متوسط ۱۱ درصد کاهش در سال داشته باشد.
چشم انداز بین المللی
چین همچنین تمایلی به مشارکت برخی از کشورها پیرامون تعهدات بینالمللی مانند وعده COP۲۸ برای سه برابر کردن ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ است، ندارد.
در همین راستا، تحلیلگری چون فرانچسکا گرگوری استدلال کرده که این کشور علیرغم عدم همکاری بین المللی در حال حرکت به جلو است: ترکیبی از تسلط در صنایع تبدیلی مواد کلیدی مانند فولاد و پلی سیلیکون و یارانه های دولتی سخاوتمندانه شرایط ایده آلی را برای توسعه دهندگان ایجاد کرده تا پروژه های بادی و خورشیدی را به سرعت ایجاد کنند.
اگرچه چین از امضای تعهد سه برابری انرژیهای تجدیدپذیر در COP۲۸ خودداری کرد و در حال حاضر بیش از ۸۰ گیگاوات ظرفیت خط لوله در پروژههای حرارتی آتی خود دارد، انتظار میرود چین همچنان به هدف خود در سال ۲۰۳۰ یعنی ۱۲۰۰ گیگاوات ظرفیت تجدیدپذیر پنج سال زودتر برسد. دستیابی به این هدف موقعیت چین را به عنوان بازیگر برجسته برای ارائه انرژی های تجدیدپذیر در مقیاس تثبیت خواهد کرد.
در حالی که تسلط چین در فضای تجدیدپذیر به طور فزاینده ای آشکار می شود، باید دید که آیا کشورهای غربی بدون چین کربن زدایی را انتخاب می کنند یا از شتاب موجود کشور در این فضا سرمایه گذاری می کنند.
انتهای پیام/
منبع: خبربازار
