به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)، نمایندگان مجلس در راستای تعیین نرخ خوراک نیروگاه‌های تولید برق در سال ۱۴۰۲، مقرر کردند گاز طبیعی و سوخت مایع تحویلی به این نیروگاه‌ها با نرخ ۹۵ درصد متوسط وزنی بهای صادراتی و وارداتی در هر ماه محاسبه شود.
علی بخشی، کارشناس صنعت برق در این خصوص بیان کرد: طبق تعریف جدید، قیمت‌گذاری نرخ خوراک نیروگاه‌های تولید برق از عددی ثابت به نرخی متغیر، تغییر خواهد کرد (این موضوع فقط روی بهای تمام شده نیروگاه‌ها تاثیرگذار است).
وی اضافه کرد: طبق مقرره جدید مجلس، نرخ خوراک نیروگاه‌ها با میانگین نرخ گاز صادراتی و وارداتی محاسبه شده است؛ اگر نرخ محصول نهایی نیروگاه‌ها نیز اصلاح شود، این تصمیم می‌تواند اقدام خوبی باشد. با اصلاح و بازنگری نرخ محصول نیروگاه‌ها متناسب با نرخ های صادراتی، فعالان حوزه تولید برق نیز از این اتفاق استقبال خواهند کرد.
بخشی خاطرنشان کرد: بخش قابل توجهی از مشکلات صنعت نیروگاهی، مربوط به قیمت غیرواقعی برق نیروگاه‌ها است و واقعی شدن این نرخ، هم به نفع دولت و هم به نفع فعالان این صنعت خواهد بود. اما اگر قرار باشد فقط یک سمت این معادله واقعی شود و خوراک نیروگاه‌ها بر اساس نرخ‌های صادراتی قیمت‌گذاری شود؛ اما نرخ خرید برق از نیروگاه‌ها تغییر نکند، سریال مشکلات در صنعت نیروگاهی ادامه خواهد داشت. بهترین اتفاق در صنعت نیروگاهی این است که هر دو طرف قضیه، یعنی هم نرخ خوراک نیروگاه‌ها و هم نرخ محصول این صنعت با توجه به قیمت‌های صادراتی اصلاح شود.
رئیس سابق هیات مدیره سندیکای برق در ادامه ضمن انتقاد از قیمت‌گذاری برق نیروگاه‌ها اظهار کرد: قیمت تمام شده برق با هر روشی که محاسبه شود، بالاتر از نرخ فروش برق نیروگاه‌ها است و عملاً نیروگاه‌ها محصولی تولید می‌کنند که زیان‌ده است! به دلیل غیر اقتصادی بودن این حوزه، سرمایه‌گذاری در حوزه تولید و توزیع و انتقال برق صورت نگرفته و نشانه‌های این ضعف را در خاموشی‌های چند سال اخیر مشاهده کرده‌ایم.
بخشی افزود: هر وقت صحبت از واقعی کردن نرخ برق نیروگاه‌ها می شود، عده‌ای این موضوع را به معیشت مردم گره می زنند و تصور می کنند منظور از واقعی کردن قیمت برق، افزایش تعرفه برق مشترکین خانگی است؛ حال آنکه آخرین مرحله از اصلاح قیمت برق، افزایش تعرفه برق مشترکان است و در مراحل اولیه منظور از اصلاح قیمت برق، اصلاح قیمت برقی است که در اختیار صنایع تولیدی قرار می‌گیرد.
بخشی ادامه داد: در نظر داشته باشید که حجم قابل توجهی از برق تولیدی در کشور توسط صنایع بزرگی مصرف می‌شود که قسمتی از محصولات‌شان را در بازارهای صادراتی عرضه می‌کنند و درآمدهای ارزی دارند. انرژی ارزان قیمت اگرچه در سال‌های گذشته مزیتی برای صنایع بزرگی تولیدی کشور بوده؛ اما در بلندمدت صنایع هم از این موضوع آسیب خواهند دید؛ چرا که در صورت عدم سرمایه‌گذاری در حوزه تولید و توزیع و انتقال برق، صنایع بزرگ تولیدی کشور در سال‌های آینده با چالش انرژی مواجه خواهند بود.
وی در خاتمه تصریح کرد: برق نیز همچون هر محصول دیگری، یک کالا تلقی شده و باید قوانین اقتصادی مربوط به این کالا را رعایت کرد. اقتصاد ناتراز صنعت برق، باعث عدم سرمایه‌گذاری در این صنعت و به تبع آن خاموشی و مشکلات شبکه توزیع و انتقال شده است.
