به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از خبرگزاری ایرنا :
سیدهاشم اورعی، روز چهارشنبه (۲۸ تیرماه) در «نشست چالش‌ها و راهکارهای میدان مشترک پارس جنوبی»، تأکید کرد: مشکلات مربوط به انرژی کلی است و منحصر به پارس جنوبی نمی‌شود و باید به ریشه‌های اصلی مشکل پرداخت.
اورعی افزود: کشور ما دارای دومین ذخایر گاز جهان است. نیمی از ذخایر گاز کشور در پارس جنوبی قرار دارد. میدان پارس جنوبی بزرگ‌ترین میدان گازی جهان و مشترک بین ایران و قطر است. پارس جنوبی حدود ۷۰ درصد از گاز طبیعی کشور و حدود ۵۰ درصد از برق کشور را تأمین می‌کند و بنابراین می‌توان گفت شاهرگ حیاتی اقتصاد کشور است.
وی سهم میدان پارس جنوبی در تأمین گاز کشور را دارای اهمیتی فراوان دانست و گفت: در زمستان ۱۴۰۱ که کمبود گاز، کشور را دچار مشکل کرده بود، در این میدان ۷۰۰ میلیون مترمکعب گاز در روز تولید می‌شد.
اورعی در خصوص مشکل حفظ سطح تولید گاز از میدان پارس جنوبی گفت: برای حفظ تولید این میدان در سطح فعلی باید فشار چاه‌ها را در همین سطح حفظ کرد؛ ولی با افزایش عمر، فشار کاهش خواهد یافت و در نتیجه آن تولید گاز کاهش می‌یابد.
رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران اظهار کرد: در کشور ما که تقاضا برای گاز رو به افزایش است، نمی‌توان تولید گاز را ثابت نگه داشت و به دلیل کاهش فشار چاه‌ها نیز نمی‌توان تولید را در سطح فعلی حفظ کرد.
اورعی گفت: بر اساس یک گزارش، اگر روال فعلی را ادامه دهیم، ازسال ۱۴۰۴ کاهش تولید به نحوی خواهد بود که هر سال معادل یک فاز را از دست خواهیم داد.
وی تأکید کرد: به دلیل اشتباه در سیاستگذاری‌ها، چه در بخش مصرف مستقیم و چه در بخش برق، گاز زیادی استفاده میشود. در شرایط عادی، ۹۲ درصد برق تولیدی کشور را از طریق گاز تولید می‌کنیم یعنی به محض اینکه دچار کمبود گاز شویم، با کمبود برق هم مواجه خواهیم شد.
رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران گفت: مشکل بخش انرژی کشور، فنی نیست بلکه بحث سیاستگذاری مطرح است. تا وقتی «سیاست انرژی» نداشته باشیم، نمی‌توان انتظار داشت وضعیت گاز، مهم‌ترین حامل انرژی کشور، سروسامان بگیرد.
اورعی در توضیح «سیاست انرژی» گفت: منظور من مطالب تدوین‌شده و انشاگونه نیست؛ بلکه منظور این است که رشد اقتصادی در ۲۰ سال آینده، افزایش تقاضا و روند تولید و مصرف را پیش‌بینی و سبد انرژی را تعریف کنیم و بعد برای آن یک برنامه اجرایی و سبد سرمایه‌گذاری تنظیم کنیم.
وی تأکید کرد: برای حل مشکلات در زمینه انرژی باید اول آن‌ها را پذیرفت و سپس با مردم در میان گذاشت. مردم باید از شرایط اضطراری انرژی آگاه شوند. دولت‌ها باید از انرژی به عنوان یک ابزار مهم توسعه و یک کالای اقتصادی استفاده کنند.
