به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از خبرگزاری ایرنا :
اندونزی صادرکننده پیشروی زغال سنگ است و بیش از ۶۰ درصد برق این کشور با این سوخت تامین می شود. زغال سنگ بیشترین میزان گازهای گلخانه ای را تولید می کند و باعث گرمایش زمین می شود.
اندونزی با کشورهای ثروتنمد، بانک توسعه آسیایی و سایرین همکاری داشته است تا برای کنار گذاشتن کارخانه های زغال سنگ سرمایه جمع آوری کند.
لوهوت پندجایتان وزیر امور حمل و نقل و سرمایه گذاری اندونزی در حاشیه کنفرانسی در شهر سنگاپور نسبت به تسریع این روند ابراز امیدواری کرد و گفت این کار تا سال ۲۰۵۵ یعنی پنج سال زودتر از هدف دولت انجام می شود.
این کنفرانس درباره تسریع روند کنار گذاشتن سوخت های فسیلی و روی آوردن به سوخت های سبز و تجدیدپذیر بود.
وی با اشاره به ترس از کمبود احتمالی سوخت های فسیلی افزود دولت اندونزی صادرات گاز طبیعی مایع را ممنوع نخواهد کرد و اولویت آن ها منافع ملی است.
این وزارت خانه افزود کشور اندونزی توان تولید ۳۴۲ گیگاوات سوخت سبز را خواهد داشت اما این کار به سرمایه گذاری نیاز دارد.
در سال ۲۰۲۲، اندونزی برای تسریع کردن تعطیلی نیروگاه های زغال سنگ دو قرارداد امضا کرد.
کشورهای ثروتمندی مانند آمریکا و ژاپن به اندونزی وعده داده اند ۲۰ میلیون دلار در حوزه انرژی های پاک در این کشور سرمایه گذاری کنند.
اندونزی برای تولید انرژی به سوخت های فسیلی بسیار وابسته است اما در تلاش است تا با سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر و توسعه صنعت ساخت کانی های بحرانی تولید اتومبیل های برقی را تسریع کند و انتشار گازهای گلخانه ای را به صفر برساند.
گرمای بی‌سابقه زمین، زندگی ساکنان این سیاره زنده را به خطر انداخته است؛ تغییرات اقلیمی، خشکسالی، از بین رفتن جنگل‌ها، افزایش بیماری‌ها و کمبود آب و غذا از جمله پیامدهای این پدیده بوده که به عقیده کارشناسان این نشانه‌ها در ایران نیز آشکار شده است.
ژوئیه سال جاری میلادی ۰.۷۲ درجه سانتیگراد گرم‌تر از میانگین دمای هوای این ماه در سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰ بوده است. ماه گذشته میلادی که با موج‌های گرما و آتش‌سوزی‌های گسترده همراه بود در مقایسه با ژوئیه ۲۰۱۹ که میانگین دمای جهانی به ۱۶.۶۳ درجه رسید، ۰.۳۳ درجه سانتیگراد گرم‌تر شد. دمای هوای کره زمین از اواخر دهه ۱۸۰۰ تاکنون حدود ۱.۲ درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
مهمترین عامل گرمایش زمین افزایش گازهای گلخانه‌ای و مصرف بالای سوخت‌های فسیلی است که به دست بشر صورت می‌گیرد. در واقع انسان تخریب محیط زیست، مصرف بالای نفت، گاز، ذغال سنگ و تخریب جنگل‌ها به دست خود زمین را نابود کرده با دستکاری در طبیعت زمینه تغییرات اقلیمی را فراهم کرده است. تغییراتی که تبعات سنگینی به دنبال دارد. پیامدهایی مانند افزایش خشکسالی، سیل و بارش‌های شدید، طوفان و گردبادها، آتش سوزی جنگل‌ها، افزایش حشرات و بیماری‌ها و گرم شدن زمین که به افزایش گرمازدگی و تهدید سلامت انسان منجر می‌شود.
کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و کاستن انتشار گازهای گلخانه‌ای در کنار راه‌حل‌های طبیعی همچون کاشت درختان و بازیابی آب می‌توانند به کاهش دما در سطح جهان کمک کنند ضمن اینکه مهار این معضل بزرگ و پیشرونده در جهان بی‌تردید مشارکت حداکثری و جهانی می‌طلبد، همان گونه که آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل تاکید کرده است: ما به همه کشورها نیاز داریم که در راستای پیمان همبستگی اقلیمی اقدام کنند. همه طرف ها باید گرد هم آیند تا انتقال عادلانه از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر را تسریع بخشند. این کار باید همزمان با توقف گسترش استفاده از نفت و گاز و تأمین بودجه و مجوز برای زغال‌سنگ، نفت و گاز جدید انجام شود. همه کشورها باید پاسخ دهند و از مردم خود در برابر گرمای شدید، سیل های مرگبار، طوفان ها، خشکسالی ها و آتش سوزی های خشمگین ناشی از آن محافظت کنند.
