به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از خبرگزاری ایرنا :
محققان دانشگاه صنعتی چالمرز در سوئد در یک پروژه ۶ ساله، پلاستیک پلاسمونیک را توسعه دادند. علاقه به نانوذرات فلزی پلاسمونیک و بسیاری از کاربردهای مختلف این حوزه به سرعت رشد کرده است و در ۲ دهه گذشته در طیف گسترده‌ای از کاربردها استفاده شده است.
آنچه این ذرات را بسیار خاص می‌کند، توانایی آنها در برهمکنش شدید با نور است. این امر آنها را برای طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها مفید می‌کند. به عنوان مثال می‌توان از این اجزای نوری در حسگرها پزشکی و درمانی، در فتوکاتالیست‌ها برای کنترل فرآیندهای شیمیایی و در انواع مختلف حسگرهای گازی استفاده کرد.
در زمان شروع این پروژه، نانوذرات فلزی پلاسمونیک در درجه اول در سطوح مسطح مورد استفاده قرار می‌گرفتند. نقطه شروع کار محققان این بود که از خود بپرسند آیا می‌توان حجم زیادی از نانوذرات فلزی پلاسمونی را به روشی پایدار تولید کرد به طوری که بتوان از آنها اشیاء پلاسمونیک سه بعدی تولید کرد. اینجاست که پلاستیک وارد صحنه شد. خواص مواد پلاستیکی به گونه‌ای است که تقریباً به هر شکلی در می‌آیند، آنها مقرون به صرفه هستند، دارای پتانسیل بالایی بوده و می توانند به صورت سه بعدی چاپ شوند.
کار روی این پروژه منجر به توسعه مواد جدیدی متشکل از مخلوط یک پلیمر و کلوئیدی از نانوذرات فلزی شد. با استفاده از این مواد، می‌توان هر شی سه بعدی از گرم تا چند کیلوگرم را در کسری از ثانیه چاپ کرد.
براساس گزارش ستاد توسعه فناوری نانو، حسگرهای پلاسمونیک که می‌توانند هیدروژن را تشخیص دهند، کاربرد هدف این نوع مواد کامپوزیت پلاستیکی است که محققان برای تمرکز روی پروژه خود انتخاب کردند.
