به گزارش اقتصاد انرژی بهنام ملکی اقتصاددان طی یادداشتی نوشت؛ ایران قبل از تحریم‌ها حدود ۴ میلیون بشکه تولید روازنه نفت داشت و از این میزان نزدیک به دو و نیم میلیون بشکه روزانه صادر میشد. در اثر اعمال تحریم‌ها این ارقام کاهش یافت و حوزه‌ی صادرات نفت ایران دچار چالش‌های جدی شد.
طبیعی است که اکنون با زمزمه لغو تحریم‌های نفتی در چارچوب مذاکرات وین، امیدها برای بازگشت به بازار تقویت شده و به نظر می‌رسد علاوه بر صادرات روزانه به چین، میزان تولید با چشم انداز صادرات، افزایش یافته است. چنانچه تحرک دیپلماسی تداوم یابد، بی‌تردید ایران می‌تواند میزان تولید را به وضعیت قبل از تحریم‌ها بازگرداند.
اکنون متاسفانه کشورهایی چون روسیه و عربستان، جای ایران را در بازارهای جهانی پر کرده و جریان صادرات نفت را در دست دارند. البته باید توجه داشت که برنامه‌ریزی‌ها در داخل باید بگونه‌ای باشد که از هر یک بشکه نفت صادر شده، ما به ازای تولید و صادرات دانش بنیان را تقویت کنیم. در غیر این صورت، با تداوم عملکرد ناکارآمد بخش‌های دولتی و شبه‌دولتی طبیعتا چالش‌های قبل از تحریم‌ها در صنعت انرژی کشور تکرار خواهد شد.
از سوی دیگر چنانچه قرار باشد بودجه کشور از منابع دیگری جز فروش نفت و گاز و پتروشیمی مانند بورس (همچون سال ۹۹) تامین شود، صدمات جبران‌ناپذیری به اقتصاد کشور و درآمد ناخالص داخلی وارد شده و استمرار خواهد یافت.
امید آن می‌رود که با تحقق رفع تحریم‌های مازاد بر برجام و بویژه تحریم‌های نفتی کشور، شاهد احیای صادرات انرژی با قدرت بیشتر و حجم بالاتر باشیم. اما بیش از تقویت صادرات، تبدیل درآمدهای انرژی به دانش، تکنولوژی، تولید و صادرات دانش‌بنیان است به ترتیبی که از این مدار خام‌فروشی و وابستگی به تولیدات سنتی و بودجه‌های غیر مولد خارج شویم.
/ انتهای پیام
