به گزارش اقتصاد انرژی به نقل از شانا
در طول تاریخ پر فراز و نشیب صنعت نفت، بهویژه در دهههای اخیر به دلیل گستردگی و تنوع جغرافیایی منابع نفت، گاز، پتروشیمی و تأسیسات آن، استفاده از صنعت حملونقل هوایی از جمله هواپیما یا بالگرد در وزارت نفت بهعنوان واقعیتی غیرقابل انکار همواره مورد توجه همه شرکتهای نفتی بوده است.
بنابراین انجام فعالیتهای پروازی در وزارت نفت بهمنظور جابهجایی کارکنان عملیاتی در همه مناطق عملیاتی وزارت نفت، کارکنان، کارشناسان، تکنیسینها، همچنین جابهجایی بار، محمولات پستی و تدارکاتی و لجستیک در همه مناطق عملیاتی بهویژه در تمام نوار جنوبی حاشیه خلیج فارس و در همه هلیپورتها و هلیدکهای وزارت نفت واقعیتی غیرقابل انکار از سوی شرکتهای نفتی تلقی میشود.
وزارت نفت از زمان استقرار دولت سیزدهم با توجه به اهمیت صنعت حملونقل هوایی در وزارت نفت و تأثیر آن در تحقق پروژههای کلان، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و دفاعی کشور، فعالیت فرودگاهها، هلیپورتها و هلیدکهای خود را در مسیر بالندگی قرار داده است.
عملیات فرودگاههای اختصاصی و ملکی وزارت نفت از جمله فرودگاههای بینالمللی خلیج فارس (عسلویه)، ماهشهر، جزیره خارک، فرودگاه سیری، لاوان، بهرگان، فرودگاه گچساران، فرودگاه آغاجاری (امیدیه) و فرودگاه جم و عملکرد همه هلیپورتها و هلیدکهای وابسته به وزارت نفت بخشی از عملیات تولید بهشمار میآید، بهعبارت دیگر اگر عملیات فرودگاههای ملکی وزارت نفت با مشکل و خللی روبهرو شود در مقدار تولید نفت آن مناطق تأثیر مستقیم خواهد داشت.
شایان ذکر است که فرودگاههای اختصاصی وزارت نفت بهطور کامل جزو فرودگاههای کشوری و غیرنظامی تلقی میشود و تابع قوانین و مقررات حاکمیتی دولت جمهوری اسلامی ایران، سازمان هواپیمایی کشوری و طبق مقررات ایکائو (سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری)، قوانین متقن سازمان هواپیمایی کشوری و شیوهنامههای آن سازمان با عنوان ADR-IR-CAO انجام وظیفه میکند.
براسا این گزارش، وزارت نفت برای حفظ ایمنی و امنیت مسافران و کارکنان خود هزینههای بسیار سنگینی را متحمل میشود، زیرا اصولاً احداث، بهرهبرداری، مدیریت و راهبری فرودگاهها در همه دنیا هزینهبر است.
بهعبارت دیگر، تأمین ایمنی و امنیت حفظ سلامتی و جان مسافران نفتی سرمایهگذاری برای آینده وزارت نفت بهشمار میآید و بسیار اهمیت دارد و همواره مورد توجه همه مقامها و مسئولان وزارت نفت قرار میگیرد.
